ผ่านมากว่าสี่สัปดาห์แล้วที่ฉันกับบุหลันคบกันในฐานะของคนรักกัน ซึ่งตลอดระยะเวลากว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมาฉันบอกเลยว่ามันดีมาก บุหลันเป็นพลังบวกให้กับฉันได้ในทุก ๆ วัน แม้ในช่วงนี้ฉันจะยุ่งเพราะมีโปรเจคใหม่ของทางช่องจนเราอาจจะไม่มีเวลาได้เจอกันเหมือนแต่ก่อน
แต่บุหลันกลับไม่เคยงอแงเลยแม้ว่าฉันจะไม่มีเวลาให้ ทั้งยังเข้ามาหาฉันที่บริษัทเกือบแทบจะทุก ๆ ช่วงพักเที่ยง ถึงแม้ว่าเธอเองก็จะต้องทำงานและไม่มีเวลาเหมือนกันก็ตาม
ก๊อก ๆ
ฉันเงยหน้าออกจากกองเอกสารที่อยู่ตรงหน้าก่อนจะเงยหน้าขึ้นสบมองนาฬิกาพลันรอยยิ้มก็ค่อย ๆ ประดับอยู่ที่มุมปาก ร่างบอบบางของคนรักค่อย ๆ แง้มประตูเข้ามาหากัน ก่อนที่เธอจะยกยิ้มออกมาจนเต็มใบให้ฉันเผยยิ้มตามออกมาจนตาปิด
“พักทานข้าวกันดีกว่าค่ะ ว่าที่คุณประธาน” เธอว่าอย่างน่ารักและวางข้าวของลงที่โต๊ะรับรองแขก
ฉันไม่รอช้า...รีบลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูงและเดินเข้าไปสวมกอดเธอเอาไว้จา
