Para sa akin, masyado pa ring mabilis ang lahat. Sariwa pa sa alaala ko kung gaano kami kasaya ni Pirius bago siya umalis apat na buwan na ang nakakaraan... Parang hindi totoo. His smiles, his touch, his sweet nothings are still vivid in my mind like all of it just happened yesterday. Parang hindi pa rin ako makapaniwala na wala na ang lahat ng 'yon... na hindi na mangyayari pa ang lahat ng 'yon.
"Faith, come on. Please eat na, kahit kaunti lang," pakiusap ni Kiara saka marahang hinaplos ang buhok ko.
Nanatili akong nakatitig sa soup na hinanda nila. I really appreciate their concern. Kitang kita ko sa kanila na talagang nag-aalala sila para sa akin. Halinhinan sila sa pagbisita at pagtulog dito sa bahay. Kahapon lang ay si Denise ang nandito at noong nakaraan ay si Angel. Ngayon naman s
