CHAPTER 11
ไม่อยากเลยก็ว่าได้ฉะนั้นจึงต้องทำให้รุ้งอยู่ในสายตาตลอดอย่างก็จะได้รู้ว่าวันนี้เธอปลอดภัยถึงแม้จะได้ความเกลียดชังเป็นของแถมก็ตามแต่มันยังดีกว่า ผมรู้นะว่าทุกคนคงสงสัยน่าดูว่าถ้ารุ้งอยู่ใกล้ผมแล้วมันอันตรายแต่ทำไมผมยังเลือกให้เธอยังอยู่กับตัวก็เพราะที่ๆ อันตรายที่สุดเป็นที่ปลอดภัยที่สุดเช่นกัน ศัตรูผมไม่กล้าเข้ามาทำไมแบบโจ่งแจ้งแน่ๆ ขืนเข้ามามันก็ต้องพบกับความตายก่อนได้ทำร้าย
อีกประกายก็คือผมไม่ได้อยู่กับรุ้งตลอดเวลาพวกมันต้องเลือกตามผม...
“วันนี้มีใครตามพวกเราอีก?”
“วันนี้ไม่มีครับนาย”
ลูกน้องที่ได้ชื่อว่าเป็นมือขวาตอบผมแบบมั่นใจเพราะผมสั่งไว้ก่อนหน้าทุกอย่างควรรอบคอบ การคาดการณ์ของผมก็คือไอ้พวกที่ทำเข้ามาทำร้ายมันต้องตามติดสถานการณ์แน่ว่าผมเป็นยังไงบ้างหรือไม่ตอนนี้มันอาจรู้แล้วว่าตัวเองได้พลาดเป้า
ไม่มีก็ดี
มัวแต่รอตั้งรับการโต้ตอบของผมมั้ง
ติ้ง!
“มีอะไรก็ไปทำเถอะ”
