“พ่อเลี้ยงไปพูดแบบนั้นได้ยังไงคะ!”
ทิชาใช้มือกระหน่ำตีคนตรงหน้าไปเต็มแรงด้วยความโกรธเคืองหลังเดินออกมาจากโรงแรม ประโยคน่าไม่อายจากปากของชายหนุ่มไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่มาดูตัวคนนั้นจะตกใจ รวมไปถึงเธอด้วยที่อายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
พูดแล้วก็เจ็บใจ!
“คิดมากทำไมไม่ใช่เรื่องจริงสักหน่อย”
“ก็เพราะไม่ใช่เรื่องจริงไงคะ เลยคิดมาก!”
“ช่างมันเถอะน่า ถือว่าช่วยฉัน”
“ไม่ใช่เรื่องของทิชาเลยสักนิด แถมยังมาโดนจูบอีก”
มือเล็กยกขึ้นถูริมฝีปากของตัวเองเพื่อลบรอยสัมผัสนั้น ทำเอาร่างสูงรีบกระชากแขนของหญิงสาวออกมาด้วยความไม่สบอารมณ์
“ก็แค่จูบเธอจะอะไรหนักหนา”
“พูดง่ายไปไหมคะพ่อเลี้ยง”
“คิดว่าฉันอยากจูบมากหรือไง ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว!”
ทิชารีบผลักคนตรงหน้าให้ถอยห่างออกไป ก่อนจะเดินกระแทกเท้าไปขึ้นรถด้วยอารมณ์หงุดหงิด มาขโมยจูบเธอไม่พอยังมาพูดจาแย่ๆ แบบนั้นใส่อีก
นำทัพหรี่ตามองคนที่นั่งหน้าบึ้งตึง แม้แต่
