“พี่นำทัพคะ”
นำทัพลอบถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ด้วยความเอือมระอา ใบหน้าหล่อเงยขึ้นจากต้นชามองร่างบางที่วิ่งเข้ามาหาด้วยรอยยิ้มหวาน
“มาทำไม!”
“น้องเฌออยากมาดูพี่นำทัพทำงานค่ะ”
เฌอมาตอบกลับด้วยน้ำเสียงใส พร้อมแทรกตัวเข้ามายืนใกล้ๆ พี่ชายที่ตนแอบรักมานาน ใบหน้าสวยตวัดตามองคนที่เป็นศัตรูหัวใจไปเพียงเล็กน้อย
“อย่ามายืนเกะกะ”
“อย่าใจร้ายกับน้องเฌอได้ไหมคะ”
ทิชามองคนที่แสร้งทำหน้าเศร้าด้วยความขบขำในใจ เมื่อครู่เพิ่งจะหันมาจ้องเขม็งเธออยู่เลย เปลี่ยนอารมณ์ไวจริงๆ
“รำคาญ! ไปยืนทำหน้าเศร้าไกลๆ เลย”
คำตวาดลั่นทำเอาเฌอมาหน้าสั่น หญิงสาวกำหมัดตัวเองแน่นเพื่อข่มความน้อยใจและเสียใจเอาไว้ หยาดน้ำตาเริ่มเอ่อคลอรอบดวงตากลมโต
“น้องเฌอก็แค่อยากอยู่ใกล้ๆ พี่นำทัพ”
“อยากอยู่ใกล้ฉันใช่ไหม”
แววตาคู่สวยเป็นประกายขึ้นมาโดยในทันที ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มกว้างด้วยความดีใจที่ชายหนุ่มตรงหน้าเริ่มจะใจอ่อนลงแล้ว
