นำทัพขับรถกลับไร่ด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นในใจจนแทบจะระเบิดออกมา อยู่ๆ ก็มาโดนผู้ช่วยสาวด่าว่าเสือกเป็นนัยๆ
แสบอะไรขนาดนี้!
ทิชามองสองข้างทางด้วยความสบายอารมณ์ แม้จะเหลือบสายตาเห็นใบหน้าหล่อบูดบึ้งหลังโดนพูดใส่แบบนั้น สมน้ำหน้าชอบมาว่าเธอดีนัก
ไม่กี่ชั่วโมงรถก็ขับเคลื่อนมาถึงไร่ชาดอยล้านทรัพย์ เหล่าคนงานหลายร้อยคนต่างก้มหน้าเก็บใบชาอย่างขะมักเขม้น ก่อนจะเห็นร่างบอบบางของเฌอมายืนรออยู่ด้านหน้า
พ่อเลี้ยงหนุ่มลอบถอนหายใจออกมาด้วยความเอือมระอา เขาหันสายตามองหาน้องชายตัวดีที่มันหายหัวไปตั้งแต่เช้า
แม่ง ไม่เคยจะพึ่งพาอะไรได้เลย!
“พี่นำทัพไปไหนมาเหรอคะ”
“ไปทำงานนะสิ ไม่ได้อยู่ว่างๆ เหมือนเธอนะ”
เฌอมาหน้าถอดสีขึ้นทันทีหลังได้ยินแบบนั้น เธออุตส่าห์มายืนรอเพื่อเอาใจพี่ชายที่แอบรักมานานแต่กลับโดนด่าแทน
“ให้เฌอช่วยไหมคะ”
“ไม่ต้องหรอก เพราะงานใช้สมองพวกนี้เธอคงไม่ถนัด”
พูดจบก็หันหลังเดินไปโอบเอวค
