บท15สับสนกับตัวเอง

1753 Words

“มึงขอช่วยทิชาเป็นไม้กันหมาเหรอวะ” ขุนพลเอ่ยถามพี่ชายฝาแฝดของตัวเองทันทีหลังจากคุณนายใหญ่ของไร่กลับไปแล้ว เขาหันสายตามองหญิงสาวที่ถูกดึงตัวเข้ามาเกี่ยวด้วยความเห็นใจ “พ่อเลี้ยงไม่ได้ขอช่วยค่ะ แต่มาบังคับทิชา” คนตัวเล็กรีบพูดแย้งกลับไป วันนั้นเธอไม่ได้เต็มใจอะไรเลยสักนิด แต่อยู่ๆ ก็ต้องกลายมาเป็นเมียของเขาจนไม่อาจปฏิเสธได้ “โคตรแย่เลยมึงไอ้ทัพ” “ใครจะไปนึกวะว่าแม่นั่นจะอยากได้กูจนตัวสั่นขนาดนั้น เสือกไปฟ้องแม่อีก” คนปากร้ายสบถออกมาอย่างหัวเสีย ชายหนุ่มนึกว่าเรื่องมันจะจบแล้วเสียอีก แต่กลับวุ่นวายไม่เลิก แถมดูจากสถานการณ์แล้วมีแววว่าจะวุ่นวายมากกว่าเดิม “แล้วทำไงล่ะทีนี้ แม่ดูท่าจะไม่ชอบทิชามาก” “อันดับแรกเลยในตอนนี้คือการไล่ผู้หญิงคนนั้นออกไปจากไร่กู” “คงไปอยู่หรอก” ขุนพลนั่งลงข้างๆ พี่ชายที่นั่งหน้าเคร่งเครียดอย่างกับคนอมทุกข์ ดูท่าคนเป็นแม่คงจะจริงจังกับเรื่องนี้น่าดู “งั้นมึงต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD