บท20ความใกล้ชิด

1710 Words

ทิชาลูบลำแขนกำยำของพ่อเลี้ยงหนุ่มแผ่วเบาเพื่อให้เขาลดอารมณ์กรุ่นโกรธลง หลังเห็นร่างสูงจะกระโดดลงไปจัดการเด็กเก็บเงินในน้ำ “ปล่อยเด็กเขาไปเถอะค่ะ” “แม่งเอ๊ย! โคตรหัวเสียเลยไอ้เด็กเวรพวกนี้” “ทิชาอยากไปปล่อยโคมลอยแล้ว” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวคนตรงหน้าจะไปมีเรื่องกับเด็กตัวเล็กๆ ชายหนุ่มพยักหน้าไปเล็กน้อยก่อนจะรีบพาเธอไปยังจุดปล่อยโคมลอยอีกฝั่งของงาน ยื่นเงินเพื่อซื้อโคมลอยมาถือไว้ หาที่ว่างในบริเวณสำหรับปล่อยมันขึ้นไปบนท้องฟ้า “เราปล่อยโคมลอยทำไมเหรอคะ” “เขาเชื่อว่าจะเป็นการปล่อยเคราะห์กรรมหรือสิ่งที่ไม่ดีให้ลอยออกไป” แม้จะเป็นความเชื่อที่ใครหลายๆ คนมองว่างมงายแต่ทิชากลับชื่นชอบกิจกรรมและประเพณีแบบนี้ แค่เราเชื่อและศรัทธามันก็เพียงพอแล้ว ดวงตาคู่สวยปิดลงเพื่อรวบรวมสมาธิสำหรับอธิษฐานและขอพร ก่อนจะค่อยๆ ปล่อยโคมลอยในมือให้ขึ้นสู่ท้องฟ้าไปพร้อมๆ กับพ่อเลี้ยงหนุ่ม นำทัพจ้องมองค

Read on the App

Download by scanning the QR code to get countless free stories and daily updated books

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD