ริมฝีปากร้อนรวบดูดข้างหนึ่งเต็มคำ ดูดดึงและตวัดลิ้นรัวเร็ว พวงดอกแก้วตื่นกลัวกับความรู้สึกหวามลึกที่เกิดขึ้น เขากำลังปั่นป่วนเธออีกครั้ง แล้วเขาก็จะทิ้งเธอให้ทรมานกับความรู้สึกอัดอั้นที่เธอไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันอย่างไร หญิงสาวจึงพยายามจะดิ้นรน หลีกหนีจากเขา เธอไม่อยากรับรู้ความรู้สึกแบบนั้นอีก มันทรมานเกินไป
“อ๊ะ! คุณทัพปล่อยดอกแก้ว ปล่อย!” คนลุ่มหลงมัวเมากับความหอมหวานตรงหน้าไม่ฟังเสียงห้ามปราม ฐานทัพคลุกเคล้าใบหน้ากับความอวบหยุ่นเต็มไม้เต็มมือ สลับข้างในการดื่มด่ำรสชาติแสนหวาน ฉุดกระชากให้หญิงสาวจมดิ่งลงสู่ห้วงเสน่หา เขารู้ว่าเธอกำลังหวาดกลัว เขาเองก็กลัวเหมือนกัน กลัวว่าจะขาดใจตายไปเสียก่อนหากไม่ได้ครอบครองเธอในวันนี้ หากแต่ทุกอย่างควรต้องค่อยเป็นค่อยไป เพื่อความดื่มด่ำกำซาบที่ยาวนานและสุดยอด
ฐานทัพสะกดอารมณ์ร้อนแรงไว้ ด้วยการผ่อนลมหายใจออกยืดยาว ชายหนุ่มขยับตัวลุกขึ้นนั่ง โดยโอบกอด
