ล่าหัวใจนายอัศวิน
ผ้ายับที่พับไว้ เขียน
บทที่ 19
[เลโอ talk]
ตอนแรกผมจะไม่ยอมที่พ่อบังคับให้ไม้ไปรอที่อื่น ผมพาเธอมา ผมก็ต้องดูแลเธอให้ดี แต่พอจะคุยให้ได้ ไม้เองก็ไม่อยากมีปัญหา ผมเลยสั่งให้ไม้ไปนั่งรอที่ห้องรับแขกก่อนจะเดินตามพ่อมาที่ห้องทำงานระหว่างทางก็แวะบอกหงส์ให้ไปอยู่เป็นเพื่อนไม้หน่อย กลัวไอ้รามมันจะไปกวน
"มีอะไรก็พูดมา" พอเดินมาถึงห้องแล้วผมก็รีบเร่งให้พ่อพูดทันที ไม่อยากจะหายใจร่วมกันนาน ๆ มันอึดอัดซะยิ่งกว่าอยู่ในที่แคบ ๆ
"นั่งก่อนสิ" พ่อนั่งลงที่เก้าอี้ทำงานแล้วผายมือบอกผมให้นั่งบนเก้าอี้ตัวตรงหน้าที่อยู่ตำแหน่งตรงข้ามกันกับพ่อ
"แกเรียนใกล้จบหรือยัง" เป็นคำถามที่แสนจะน่าประหลาดใจ คนอย่างพ่อน่ะเหรอ ที่อยากจะรู้สารทุกข์สุขดิบของผม
"พ่อจะอยากรู้ไปทำไม" ผมถามออกไปโดยที่ตาก็มองไปทางอื่น มองตรงไหนก็ได้ที่ไม่ใช่หน้าของพ่อ
"ฉันถาม!! ตอบดีดีมันจะตายรึไง" พ่อพูดเสียงเรียบ
"รวมป
