“ใครกล้าแตะต้องลูกปลามันไม่ตายดีแน่” เสี่ยอิฐพูดเสียงเหี้ยมแววตาวาวโรจน์ขึ้นถ้ามีวันนั้นจริงเขาจะไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น เขาจะจัดการมันต่อให้ใหญ่ขนาดไหนก็ตาม
“เหมือนลิลลี่ใช่ไหม?” เธอรู้เพราะเพื่อนเป็นบรรณาธิการข่าวบังเทิงถึงจะเป็นข่าวในวงในแต่ก็รู้กันอยู่ดี ในตอนแรกเธอไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำว่าจะเป็นฝีมือคู่หมั้นตัวเอง
“รู้ได้ไง!” ใครบอกลูกปลาว่าเป็นฝีมือเขาทำวะ เสี่ยอิฐทำหน้าตาเบื่อหน่ายแต่ความจริงไม่ใช่เลยเขากำลังคิดว่าใครมันคาบข่าวไปฟ้องลูกปลา
แต่ช่างมันในเมื่อไม่มีหลักฐาน
“เพื่อนบอก”
“ข่าวมั่ว! ดูหน้าเสี่ยสิจะไปทำอะไรใครได้” เขาจับมือเธอมาทาบหน้าตัวเองแล้วยิ้มอ่อนๆให้เพื่อยืนยันว่าเขาพูดจริง
แค่ลูกปลาคนเดียวก็พอที่เขาจะดีด้วย
“เสี่ยอิฐพูดจริงนะ” ลึกๆในใจเธอก็ยังเชื่อเขาเหมือนเดิม เสี่ยอิฐไม่เคยจะโกหกอะไรเธอเลยแม้แต่เรื่องผู้หญิงที่ผ่านมาก็ไม่โกหกเธอถึงเชื่อใจ
เธอต้องเชื่อใจเขา
