เจ้าเหวินหลงชะงักไป นอนอารมณ์ค้างเติ่งอยู่บนเตียง สองมือกำผ้าปูเตียงแน่นเพื่อระงับความปรารถนาที่กำลังพลุ่งพล่านแทบทะลักออกมา เมื่อเจ้าของร่างนุ่มนิ่มลุกออกไปจากตัวของเขา ร่างกึ่งเปลือยลุกขึ้นนั่ง ข่มอารมณ์ปรารถนาเอาไว้ กายท่อนล่างปวดร้าว เลือดลมกำลังไหลเวียนวิ่งกระฉูดพลุ่งพล่านไปทั่วหัวใจ เขาสูดหายใจเข้าแรง ก่อนปล่อยออกมาช้าๆ เพื่อพยายามระงับความปรารถนาทั้งปวงให้หยุดนิ่ง สายตาจ้องมองไปทางประตูห้องนอนของเขา
“เสร็จหรือยังหนูหยก ฉันเริ่มทนไม่ได้แล้วนะ”
“เสร็จแล้ว ฉันกำลังจะไปอยู่นี่ไง” เจ้าของเสียงร้องตะโกนบอกออกมาจากอีกห้อง ก่อนที่ร่างโปร่งระหงซึ่งอยู่ในสภาพกึ่งเปลือยเดินกลับออกมาจากห้องนอนของเจ้าของคำถาม ขาเพรียวยาวก้าวเดินตรงมาที่เตียงอย่างมาดมั่น ไม่มีความหวั่นไหวหรือหวาดกลัวกับเรื่องที่กำลังจะทำในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
“ให้ตายเถอะ...หนูหยก หุ่นเซ็กซี่ชะมัดเลย”
“บ่นพึมพำอะไรของคุณ”
“
