ยิ้มกริ่ม
709 Words
" เธอรู้จัก ไอ้คุณอานน ด้วยเหรอดาว" อีฟ ทำท่าทางตกใจ พอสมควร เมื่อเห็นชายหนุ่ม ที่ขึ้นชื่อ ว่าเป็นคาสโนว่า ตัวผัวระดับแถวหน้า เลยก็ว่าได้ทัก คนเป็นเพื่อนเหมือนกับรู้ จักกันมาก่อน
" ฮึ ไม่นะเราไม่รู้จักเขา " ดาวทำหน้า งงๆ เพราะเธอไม่ รู้จักเขาจริงๆ
" รึว่า จะเป็นลูกค้าที่เคย มาซื้อข้าวเหนียวหมู เราละมั้ง" ดาวพูดออกไป เพราะก็อาจจะเป็นไปได้ ที่เขาอาจจะเป็นลูกค้าที่มา ซื้อเหนียวหมู กับเธอ
" เอ้อ เนอะก็จริง ฉันลืมไปว่าเธอ ก็มาขายข้าวเหนียวหมู ที่นี่ นี้เนอะ5555" อีฟ นั่งเกาหัว
แบบอายๆ เพราะลืมคิดไปว่า เพื่อนตัวเองเป็นแม่ค้า
" แต่.....เธออย่าไปยุ่งกับเขาเชียวนะ เพราะเขาเป็นปลาไหลตัวพ่อเลย " อีฟรีบบอกคนเป็นเพื่อน ที่นั่งกระพริบตาปริบ อย่างงงๆ
ด้วยความเป็นห่วง เพราะกลัวเพื่อนรักจะ ไปหลงเสน่ห์ พ่อเสือผู้หญิง อย่างอานน
" เขาจะมาสนใจอะไร เราละอีฟ เราเป็นแค่แม่ค้า แล้วอีกอย่างเราเพิ่งจะ19ปีเอง " ดาวหัวเราะร่า ออกมาจนลืมดูนาฬิกาไปว่า กี่โมงแล้ว เพราะพรุ่งนี้จะต้องตื่น แต่ตี3 มาเตรียมของไปขายให้เด็กที่ หน้าโรงเรียน
" อีฟเราต้องกับแล้วนะ พอดีพรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้า เอาของไปขายให้เด็กๆ ที่โรงเรียน" ดาว ลุกยืนขึ้น โดยไม่ทันระวัง ก็เผลอไปเหยียบ เข้ากับก้อนหิน จนทำใหเธอ เสียหลัก ชนกับอกแกร่ง ของใครบางคน
" ขอ ขอโทษค่ะ" ดาว ผละตัวเองออกจาก
ออ้มอก ของใครบางคน แล้วก้มหน้ายกมือไหว้ โดยไม่ทันมองหน้า
" พี่ออสติน แหม.....มาไม่ให้ซุ้มให้เสียง เลยนะค่ะ" อีฟ เดินเข้ามายิ้มหวานให้ คนเป็นพี่ที่ยืน มองคนร่างบาง อย่างไม่วางตา พร้อมทั้งกระตุกยิ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์ ผิดกับดาวพอเธอได้ยินชื่อว่าเป็นใคร เธอถึงกับก้มหน้าไม่ยอม เงยหน้าขึ้นมามอง เพราะกลัวคนที่เธอ เสียครั้งแรกให้จำเธอได้
" ดาวนี้พี่ออสติน พี่ชายเรา" อีฟ แนะนำให้ดาวรู้จักพี่ชาย
" โอ้ยยยยยยย ฉันอยากจะบ้าตาย...." ดาว บ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ เพราะกลัวเพื่อสาวได้ยิน
" สวัสดีค่า " ดาวรีบใส่แว่น ของตัวเองแต่ก็ยังก้มหน้า ไม่ยอมเงยหน้า อยู่อย่างนั้น
" อื้ม " ออสตินไม่พูดอะไร ได้แต่มองคนตรงหน้า แล้วทำหน้ายิ้มกริ่ม อีฟแปลกใจเล็กน้อย ที่เห็นท่าทางของพี่ชาย ที่มีต่อเพื่อนสาว ถึงแม้เธอจะรู้เรื่องราว ที่คนเป็นพี่เล่าให้ฟังบ้าง แต่ก็ไม่ทั้งหมด เธอเห็นท่าทางของพี่ชาย แบบนั้นเธอ จึงรีบขอตัวออกมา โดยไม่ได้ฟังว่า ดาวจะว่ายังไง
" นะ นะ หนู หนูขอตัวก่อนนะค่ะ" ดาวพูดเสียง ตะกุกตะกัก ก้มหน้ามุด ทำท่าจะเดินออกจากตรงนั้น แต่ก็ต้องสะดุ้ง เมื่อได้ยินเสียงที่เข้ม ดังขึ้น
" หยุด จะรีบไปไหน " ดาวค่อยๆ หันหน้ามามอง ตามเสียงนั้น ก่อนจะอ้าปากค้าง เพราะตกใจที่เป็น เขาจริงๆ
" จะจำได้ไหมวะ" ดาวบ่นพึมพำ กับตัวเองเบาๆ ก่อนจะเงยหน้ามองไปที่ ออสตินอีกครั้ง
" เดี๋ยวไปส่ง " ออสติน พูดออกมาเสียงเรียบ แต่ก็ทำท่า ไม่มองหน้านั้นอีก เพราะกลัวห้ามตัวเองไม่ได้
" ไม่เป็นไรค่ะ หนูกับเองได้ ไปก่อนนะค่ะ" ดาวทำท่าจะวิ่ง 4×100 ออกมาก็ต้อง หยุดนิ่งตัวแข็งทือ เพราะมือหนาที่เธอเคยสัมผัสมาก่อน จับมาที่แขนของเธอไว้แน่น
" ก็บอกว่าจะไปส่ง " ออสติน ดึงคนร่างบาง เข้าหาตัวเองอย่างแรง จนเธอเซถลา ชนเข้ากับอกแกร่ง ดาวตกใจยืนตัวแข็งทือ แล้วเหตุการณ์ เมื่อ1เดือนก่อน ก็วิ่งเข้ามาในหัว เป็นฉากๆ
" ทำไม จำผัวตัวเองไม่ได้เหรอ หึ" ออสติน พูดเสียงเข้ม ดาวเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอค่อยๆเงยหน้ามอง ชายหนุ่มตรงหน้า อย่างตกใจ
- Writer
