“ให้เปลวมันอุ้มดีกว่านะน้องอ้อม” เมื่อมาถึงร้านสักเพื่อนของพี่เปลวพูดเนื่องจากฉันยืนยันว่าจะลงเองให้ได้
“ไม่เป็นไรค่ะ อ้อมอยากเดินเอง” ฉันปฏิเสธพร้อมรอยยิ้ม ถ้าไม่จำเป็นฉันก็ไม่อยากให้คนอื่นมาแตะเนื้อต้องตัวมากนัก
“งั้นให้พี่พยุงก็ได้” พี่เปลวเสนอตัว ด้วยความไม่อยากพูดเยอะ เบื่อการคะยั้นคะยอ ฉันจึงพยักหน้าตกลงให้มันจบ ๆ ไป
พี่เปลวพยุงฉันเดินลงจากรถเข้ามาในร้านสัก โดยที่มีเพื่อนของพี่เปลวเป็นคนถือกระเป๋าให้ฉัน
“สวัสดีครับ… อ้าวเห้ย ไอ้อ้อม!” หน้าพี่โยตกใจมากเมื่อเห็นสภาพของฉัน พี่โยรีบลุกจากเก้าอี้เดินมาหาฉัน
“เบาสิพี่” ฉันบอกพี่โยเพราะพี่แกจับแรงเกินไป
“โทษทีพี่ตกใจ แล้วทำไมเป็นแบบนี้”
“อ้อมรัก!” ยังไม่ทันที่ฉันหรือพี่เปลวจะได้ตอบ พี่ทรายก็ร้องเรียกฉันด้วยน้ำเสียงที่ดังมาก พร้อมทั้งวิ่งเข้ามากอดฉัน พี่ทรายวิ่งมาจากทางห้องน้ำของพี่โย
“ใครมันทำน้องแบบนี้” พี่ทรายจับสำรวจตามใบหน้าของ
