“ใช่เรื่องไหมออกไปเดินคนเดียว ยังไม่แข็งแรงเลยด้วยซ้ำ แล้วยังข้ามถนนอีก คิดอะไรอยู่อ้อมรัก” พี่โยกำลังนั่งทำแผลที่แขนและหัวเข่าให้ฉัน
ป้าร้านขายของกลับไปแล้ว และยังย้ำกับพี่โยอีกว่าอย่าให้ฉันเดินออกไปเตร็ดเตร่แบบนั้นอีก
“คิดถึงพี่ทราย อ้อมเป็นห่วงพี่ทราย” ฉันเอ่ยพร้อมน้ำตาที่นองหน้า
“นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว อีกไม่เท่าไหร่ก็ครบเดือน พี่ว่าไอ้ทรายมันคงไม่กลับมาแล้วล่ะอ้อม ทำใจเถอะ”
“ได้ไงอะพี่โย พี่จะบอกว่าพี่ทรายตายแล้วอย่างนั้นเหรอ ไม่จริงหรอก อ้อมไม่เชื่อ ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ มันต้องมีข่าวออกมาสิ” แม้ว่าไม่อยากจะคิดทางด้านร้าย แต่คนเราก็ต้องเผื่อใจไว้บ้าง
และยังดีที่ยังไม่มีข่าวการพบศพ เรื่องนี้ทำให้ฉันเบาใจได้หนึ่งเปราะ
“พี่ไม่ได้หมายความว่ามันตาย”
“งั้นพี่หมายความยังไง”
“บางทีไอ้ทรายมันอาจจะจำได้แล้วว่าตัวเองเป็นใคร แล้วคราวนี้มันก็อาจจะกลับไปในที่ของมันก็ได้”
“จะเป็นไปได้ยังไ
