“แหม...คุณรวีพรขา มื้อเช้าที่เอามาเสิร์ฟคุณถึงห้องนอน ล้วนแต่เป็นของดีที่คัดสรรวัตถุดิบมาเป็นพิเศษ ไม่เชื่อหรือคะ ถ้างั้นดิฉันจะพิสูจน์ให้คุณเห็นว่ามื้อเช้าเหล่านี้รสชาติเป็นเลิศเพียงใด”
ว่าแล้วอัลรีน่าที่แสบไม่แพ้กับนางแบบสาว ก็ตรงไปที่ข้าวต้มกุ้งเลือกเน้นกุ้งตัวใหญ่แล้วตักเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ อย่างเอร็ดอร่อย พอกลืนข้าวต้มกุ้งลงคอก็ตามด้วยเบคอนชิ้นโตที่หันเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ ไม่ผิดกับคำแรก เพื่อพิสูจน์ว่ากาแฟยังคงรสชาตินุ่มคอหอมกรุ่นเหมือนเดิม หญิงสาวจึงยกขึ้นมาดื่มอึกใหญ่ ก่อนจะวางลงที่เดิมแล้วแกล้งยิ้มแป้นใส่นางแบบสาว ที่กำลังกัดฟันกรอดกำมือแน่นหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ
“อาหารทุกอย่างดิฉันพิสูจน์แล้วว่ารสชาติเยี่ยมระดับชาววัง เชิญคุณรวีพรรับประทานต่อได้เลยค่ะ”
“อีบ้า! ใครจะกินต่อจากแกลง เอาไปเปลี่ยนมาใหม่เดี๋ยวนี้” รวีพรกระทืบเท้าร้องกรี๊ดเพราะความโกรธสุดขีด
“เสียใจค่ะ ถ้าจะให้เก็บมื้อเช
