เพราะไม่ได้ขับรถยนต์มานานพอสมควร
ภูผาออกจากบ้านพักแพทย์มาพอดี เห็นว่ารถคันแปลกตากำลังย้ายไปจอดอีกที่ก็ยืนมองนิ่ง รอจนคนขับเปิดประตูลงมาก็ยืนรอทักทางนั้น “รถใหม่หรือครับหมออีฟ สวยดีครับ”
เขาให้เกียรติเรียกนักกายภาพบำบัดว่า ‘หมอ’ ด้วยเช่นกัน รวมถึงพยาบาลในรพสต. เภสัชกร เจ้าหน้าที่ห้องแลป นักวิชาการสาธารณสุข ภูผาเรียกหมอนำหน้าชื่อหมดทุกคน คนไข้ได้ยินก็เรียกตามเขาไปด้วย
ณัฐวลัญช์ยิ้มขณะตอบ “ไม่ใช่หรอกค่ะหมอภู หรูขนาดนี้ เงินเดือนอีฟไม่พอซื้อหรอก ของเพื่อนอีฟน่ะค่ะ เพิ่งมาถึงเมื่อคืนนี้เอง”
ได้ยินแบบนั้น ภูผานิ่งไปอึดใจ ถามออกมาอีกประโยค “เอ...หมออีฟจบจากที่ไหนนะครับ ใช่ที่มอ...” ภูผาเอ่ยชื่อมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ณัฐวลัญช์ก็ยิ้มรับกว้างกว่าเดิม “ใช่ค่ะ ทำไมหมอรู้คะ”
ภูผายิ้มตอบ เขาพอจับต้นชนปลายอะไรได้แล้ว คุยกับณัฐวลัญ
