: CHAPTER 19 : Better Man
“น้องวีครับ... ตื่นยังครับ?” น้ำเสียงอ่อนโยนปลุกเธอจากภวังค์ เปลือกตาขาวใต้ขนตางามงอนเป็นแพเปิดปรือขึ้นมองวงหน้าหล่อเหลาระบายยิ้ม
“พี่ภีมขา... วีขอนอนต่ออีกนิดนะคะ”
“ทำไมทำตัวขี้เซาจังเลย ฮึ...” เขาอดไม่ไหวต้องหยิกจมูกเธอเข้าทีเพราะมันเขี้ยว กับท่าทางซุกซบเข้าหาไออุ่นใต้วงแขนกว้างเหมือนแมวอ้อน มือกระชับจับผ้านวมหนาขึ้นคลุมบ่ามนมิดชิดไม่ให้เธอรู้สึกหนาว ขณะดวงตาคู่สวยหันกลับไปเหม่อมองฝาผนังห้องเช่นก่อนหน้านี้ เขาเห็นเธอจ้องกำแพงอย่างนั้นหลายนาน
“คิดอะไรอยู่ครับน้องวี... เสียดายที่เสียสาวให้พี่หรือว่ายังไง?”
“ไม่ได้คิดอะไร นอนเฉย ๆ มันสบายค่ะ วีชอบหนุนแขนพี่ภีมพี่ภาม...”
วีณากำลังนึกถึงคราวแอบย่องเข้าห้องพี่ชายทั้งสองในบ้านพักของพนักงาน กระโดดแทรกกลางระหว่างพวกเขาอย่างสนิทสนม ไม
