ฉันกำลังจะก้าวขาเดินเข้าไปหาพี่ป่า แต่ประตูห้องมันถูกเปิดเข้ามาซะก่อน
"นายครับ...!!" ทันรีบวิ่งไปพยุงพี่ป่าให้ลุกขึ้น
"มึงจะมาช่วยดูทำไม ไปจับตัวเเอมไว้ดิวะ จะหนีอยู่แล้วมึงไม่แหกตาดูรึไง" พี่ป่าตวาดใส่หน้าทัน
"หยุด" ฉันบอกทันที่กำลังเดินตรงมาทางฉัน ทันหยุดชะงักทันที
"กูไม่ให้มึงเอาลูกกูไปไหนทั้งนั้นแอม กูก็มีสิทธิ์ดูแลลูกไม่ต่างจากมึง เพราะกูเป็นคนทำให้เขาเกิดมา"
"ถ้าพี่ป่าห่วงเรื่องลูก เชื่อใจแอมได้ค่ะว่าแอมจะไม่เอาลูกหนีพี่ไปไหน เอาไว้พี่หายดีเมื่อไหร่แอมจะมาคุยกับพี่"
"...."
"ตอนนี้แอมขอนะคะ แอมขออยู่คนเดียว"
"มึงจะอยู่คนเดียวได้ไงมึงท้อง ถ้ามึงไม่อยากอยู่กับกูที่โรงพยาบาล มึงก็กลับไปรอกูที่บ้าน"
ฉันมองหน้าพี่ป่าก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
"แอมจะไม่กลับไปที่นั่น"
"แอมแปร์ !!" พี่ป่าเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง
ฉันกลั้นใจหันหลังแล้วเดินออกจากห้องโดยไม่สนใจเลยว่าพี่ป่าจะพูดอะไร
