เวลาล่วงเลยไปจนถึงวันที่พี่ป่าได้ผ่าตัดดวงตา ที่ผ่านมาเขาก็เป็นพี่ป่านั้นแหละ พี่ป่าคนที่ขี้โมโหอารมณ์ร้ายไม่เคยฟังใคร เอาแต่ใจตัวเอง
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรอพี่ป่าอยู่ที่ห้องผ่าตัด ริน กับ ขุนเขา ก็อยู่ด้วย พี่ป่าเข้าไปในห้องผ่าตัดประมาณสองชั่วโมงได้แล้วตอนนี้
"แอม ฉันขอคุยอะไรกับเธอหน่อย" ขุนเขาพูดขึ้นก่อนจะลุกขึ้นเดินนำฉันไป
ฉันหันไปมองหน้าริน รินก็มองฉันเหมือนกัน
"ไปเถอะมึง ขุนเขาคงไม่พูดอะไรแรงๆกับมึงหรอก ยังไงก็ถือว่าเป็นเพื่อนกัน"
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบริน ฉันก็ภาวนาขอให้มันเป็นแบบนั้น
ฉันลุกขึ้นแล้วเดินตามหลังขุนเขาไป จากนั้นก็เดินไปหยุดข้างๆกับเขา
"เธอ..."
"ถ้านายจะถามเรื่องเดิม ฉันขอไม่พูดอะไร"
"....."
"ฉันแค่อยากดูแลเขา มันก็แค่นั้น ฉันรู้ดีว่าเขามีเธออยู่แล้ว ฉันไม่คิดจะแย่งเขามา"
"อื้ม ดีแล้ว"
"แค่นี้ใช่มั้ย งั้นฉันขอตัว..."
"เธอท้อง...กับไอ
