เขาบอกว่าลูกเขาฉันพอเข้าใจได้นะ แต่ไอ้คำว่าเมีย จะพูดทำไมถ้าไม่ได้รู้สึกแบบนั้น...
"พี่ป่า ถ้าอยู่แล้วไม่ทำให้อะไรดีขึ้นก็กลับไปเถอะค่ะ แอมขอร้อง"
"มึงควรไล่มัน ไม่ใช่กู" พี่ป่าเดินไปลากเก้าอี้มานั่งข้างๆเตียงฉัน นั่งตรงข้ามกับเคเลย
"งั้นผมกลับไปเอาเสื้อผ้าก่อนนะครับ เดี๋ยวผมมาใหม่^_^" เคพูดขึ้น
"นอนอยู่คอนโดแหละไม่ต้องมาหรอก พรุ่งนี้ก็จะกลับแล้วไม่ใช่รึไง"
"เจ้ ก็ผมบอกเจ้ไปแล้วไงว่าผมจะเฝ้าจนกว่าเจ้จะออกจากโรงพยาบาล"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวถ้าพี่ออกจากโรงพยาบาลแล้วพี่จะไปหาเราเอง ^_^"
"สัญญาแล้วนะครับ^_^"
"อื้อๆ สัญญา"
ที่ฉันอยากให้เคกลับ เพราะดูท่าแล้วพี่ป่าคงจะเอาเรื่องเคอีกแน่ แค่นี้แผลเขาก็เต็มหน้าเเล้วฉันไม่อยากให้เคต้องมาเจ็บตัวเพราะฉัน เขายังเด็ก
"จะไปก็ไป ไม่ต้องพูดมาก ทำยั่งกับจะตายจากกัน กูรำคาญ !!" พี่ป่าพูดเสียงเเข็ง
"งั้นผมกลับแล้วนะครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวผมโทรหา^
