"ตอบมาสิ ถ้ายังไม่พอใจก็ทำต่อไปนะแอมยังไหว"
"หึ !!ไหวก็ดี เพราะกูยังไม่สะใจ"
พี่ป่าแสยะยิ้มให้ฉัน ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปพร้อมกับปิดประตูเสียงดัง
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ เขาไม่เคยเห็นใจฉันเลยจริงๆ
เอาเถอะตอนนี้ฉันยังไหว เขาอยากจะทำร้ายทำให้ฉันเสียความรู้สึกไปเท่าไหร่ก็ตามใจเขา แต่ถ้าวันนึงฉันทนไม่ได้แล้ว ฉันหมดความรักที่มีให้เขาแล้ว ฉันจะไปแบบไม่ลา
1ชั่วโมงผ่านไป...
ฉันนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มพร้อมกับมีอาการหนาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว เริ่มปวดหัวหนึบๆราวกับว่าหัวมันกำลังจะระเบิด
พรึ่บ! ผ้าห้มที่ปกคลุมร่างกายของที่ถูกดึงออกไป
"อ่ะ กินยาสะ" พี่ป่ายื่นยามาให้ฉัน
"พะ พี่ป่า แอมหนาว" ฉันค่อยๆดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้แบบเดิม
"เอายาไป ดูรีบไปเฝ้าเมียกู"
ฉันค่อยๆลุกขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือที่สั่นเทารับยามาจากพี่ป่า
พี่ป่ายืนมองดูจนฉันกินยาเสร็จ ก่อนจะหันหลังให้ฉัน เขากำลังจะเดินออกไปจากห้อ
