เดย์พากันตากลับถึงคอนโด ช่วง 2 ทุ่ม
เดย์เอายาคุมให้น้องกิน กันตากินอย่างว่าง่าย
มีสายเรียกเข้าโทรศัพท์พี่
CALLเบลล์
เบลล์:เสี่ยลืมเบลล์แล้วเหรอคะ เลยเวลานัดมาครึ่งชั่วโมงแล้วน๊า
แบบนี่ต้องโดนกักตัวไม่ให้กลับนะคะคืนนี้
เดย์:ไม่ลืมครับ เดี๋ยวไปนะ ติดปัญหานิดหน่อย
เดย์วางสาย แล้วหันมาหากันตา
“ฉันมี…”
“ได้ยินหมดแล้วค่ะ จะไปก็ไปเถอะ”
กันตา ไม่รอให้เดย์พูดจบ ห้องเงียบมากปลายสายพูดว่าอะไร เธอได้ยินทุกประโยค
เธอบอกพี่แล้วเดินหันหลังเข้าห้องไปเลย
“ติดปัญหางั้นเหรอ หึ เธอเป็นแค่คนเสนอตัวแลกเงินของเขาเพื่อรักษาพ่อกันตา ไม่มีสิทธิหวง
ไม่มีสิทธิหึง เธอตกลงกลับเขาแล้วตั้งแต่แรก
ไม่อยากเจ็บไปกว่านี่ เธอต่องหยุดรักเขาได้แล้ว”
กันตาได้แต่บอกตัวเอง แล้วกลั้นน้ำตาเอาไว้ กันตานั่งมองสร้อยเพชรที่คอ
แล้วคำพูดพนักงานร้านเพรชก็ลอยเข้ามาในโสตประสาทเธอ
“คุณผู้หญิงสวมแล้ว สวยมากเลยค่ะ คุณผู้ชายน่
