เดย์พากันตากลับมายังที่พัก
กันตานอนหลับตั้งแต่ขึ้นรถแล้ว
"หึ ยัยเด็กดื้อหมดฤทธิ์แล้ว " เดย์พูดออกมาเบาๆ แล้วนั่งเขี่ยแก้มน้องอยู่อย่างนั้น เขานั่งยิ้มอยู่นาน และคิดกับตัวเองว่า อยากหยุดเวลา ช่วงที่อยู่เชียงรายไว้อย่างงี้จังเลย
น้องร่าเริงสดใส และรู้สึกสนิทใจกับเขามากขึ้น ไม่เหมือนตอนอยู่ที่คอนโด น้องเหมือนมีกำแพงในใจมาขั้นกลาง เขาเองไม่ชอบเอาเสียเลย ที่น้องปิดกั้นตัวเองแบบนั้น
"เด็กดื้อ ตื่นได้แล้ว ไม่ตื่นพี่จะจับปล้ำบนรถนะ" เดย์ส่งเสียงเรียกกันตา
กันตารู้สึกตัว แล้วนั่งตัวตรงทันที เมื่อได้ยินสิ่งที่พูด "ตะ ตะ ตื่นแล้วค่ะ" กันตาตอบไม่มองหน้าพี่
"หึ ป่ะ ตื่นแล้วก็ขึ้นห้องกัน" เดย์บอกน้องแล้วลงจากรถ
ทั้งคู่เดินขึ้นมาห้องพัก
"หิวหรือเปล่า" เดย์ถามกันตา เพราะความห่วงใย วันนี้ น้องกินน้ำสะส่วนใหญ่
"เริ่มหิวเหมือนกันนะเฮีย" กันตาพูดพลางลูบท้องตัวเอง
"ไงทีงี้หิวแล้ว ตอนเที่ยวไ
