หัวใจซ่อนรัก(เฮียเดย์)

บทที่ 2 ไม่ใช่เล่น พ่อแม่ลูก

เดย์เดินลงมาจากชั้นบนของบ้าน

"มีอะไรครับป๊า"เดย์ถามอย่างงงๆ

"มานั่งนี่สิ"คุณพิพัฒน์สั่งบุตรชาย

กันตายกมือไหว้เดย์ "สวัสดีค่ะเฮีย"

เดย์พยักหน้ารับไหว้น้อง

กันตาสวยขึ้นมาก แต่ทำมัยถึงร้องไห้

ไม่เจอกัน 6 ปี สวยและน่ารักไม่เปลี่ยนเลย

เดย์ได้แต่คิดในใจ

"ป๊าจะให้แกแต่งงานกับนู๋กันตา แกจะว่าไง"

"หะ ป๊าว่าไงนะ แต่งงานงั้นเหรอ"

"ใช่ แกยังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอ ตกใจอะไร"

"ผมขอเหตุผล"

"กันตาเค้ามาขอความช่วยเหลือ พ่อของเธอต้องผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ (CABG) + ผ่าตัดลิ้นหัวใจ ค่าใช้จ่ายประมาณ 570,000บาท ป๊าเลยยื่นขอเสนอให้กันตาแต่งงานกับแกแล้วป๊าจะไถ่บ้านแล้วก็จ่ายค่ารักษาคุณศิวกรให้ทั้งหมด"

เดย์เดินเข้ามากระชากแขนกันตา

"เธอจะบ้าไปแล้วเหรอ มันไม่เหมือนเล่นพ่อแม่ลูกตอนเด็กๆนะ เสียตัวจริง เป็นเมียจริงๆ

เธอเข้าใจมั้ย"

กันตาเงยหน้ามองพี่น้ำตาร่วงริน

สายตาที่เจ็บปวดบ่งบอกหลากหลายความรู้สึก "กันตาทราบค่ะ แต่ขอเลือกเพื่อรักษาชีวิตของพ่อ"กันตาตอบออกไปตามตรง

"ดี ให้มันได้อย่างนี้ ถ้ายังงั้นเธออยากเป็นเมียก็มาเป็นเมีย ไม่มีการแต่งงาน ไม่มีการจัดงาน ไม่มีการจดทะเบียนอะไรทั้งนั้น ถ้าเธอทนไม่ได้ภายใน 1 ปีแล้วหนีฉันไปเธอต้องหาเงินทั้งหมดมาคืน แต่ถ้าเธอทนได้ภายใน 1 ปี แล้วเธออยากไปถือว่าไม่มีอะไรติดค้างกัน

ถ้าไม่เป็นไปตามนี้ผมไม่ตกลงครับป๊า"

เดย์บอกด้วยความโมโห ที่กันตาไม่เห็นคุณค่าของตัวเองเลย เสียสละอะไรไม่เข้าท่า

จึงยื่นข้อเสนอที่โหดร้ายแกเธอเผื่อหยุดความคิดที่เธอยอมเอาตัวเข้าแลก แล้วจะไปแอบตามช่วยเธอทีหลัง

"มากไปเดย์ ป๊าต้องการให้จัดงานจดทะเบียนเพื่อให้เกียรติหนูกันตา เราจะมาทำแบบนี้ไม่ได้ ป๊าไม่เห็นด้วย"

กันตาที่ฟังขอเสนอ เธอรู้สึกว่าเธอถูกเหยียบเกียรติและศักดิ์ศรีจมธรณี ไม่เหลืออะไรไว้เลย แต่ชีวิตเธอเองก็ไม่มีอะไรจะเสีย

เสียศักดิ์ศรีเพื่อบิดา เธอก็ยินดี

"ไม่เป็นไรค่ะคุณลุงเพื่อชีวิตคุณพ่อกันตาตกลง"

"เห็นมั้ยป๊าเจ้าตัวเค้ายังโอเคเลย"เดย์กล่าวขึ้นมาอย่างประชดประชัน

"หนูกันตา ลุงไม่ได้จะให้มันเป็นแบบนี้นะ"

"ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง"ปากเธอบอกว่าไม่เป็นไร

แต่ทว่าน้ำตาไหลอาบ 2 แก้ม

"ดี งันก็เริ่มงานคืนนี้เลยเป็นไง" เดย์จะลากกันตาขึ้นข้างบน

"เดี๋ยวค่ะเฮียเดย์ กันตาจะเริ่มหลังจากคุณพ่อผ่าตัดเรียบร้อย"

"หึ ได้สิ งั้นขึ้นไปคุยข้อตกลงเพิ่มเติมกับฉันหน่อย" พูดจบเดย์ลากกันตาขึ้นไปชั้นบน

พาเข้าไปในห้องของเขา

"นั่งสิ" เขาบอกกันตาให้นั่งลง

กันตาทำตาม

"เฮียจะตกลงอะไรคะ"กันตาถามอย่างสงสัย

"ฉันจะไม่ป้องกัน ถ้าเธอไม่อยากท้องต้องหาวิธีเอาเอง ระหว่างที่เธอเป็นเมียฉันตลอด 1 ปี

เธอห้ามยุ่งกับผู้ชายคนอื่น ส่วนฉันจะมีใครก็ได้ แต่เธอสบายใจได้ ฉันไม่เคยไม่ป้องกันกับใคร อีกอย่างถ้าฉันต้องการเมื่อไหร่เธอก็ต้องพร้อม เธอห้ามทำตัวน่ารำคาญแสดงความเป็นเจ้าของฉัน และสุดท้ายเธอเป็นเมียฉันต้องไปอยู่คอนโดกับฉัน"

"แต่คุณพ่อของกันตา"

"ฉันจะให้คนมาดูแล เธอสบายใจได้"

เดย์พูดตัดบท

"ค่ะตกลง"

เดย์พากันตาเดินลงมา

"กันตาเป็นอะไรหรือเปล่าลูก "

"ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง"กันตาตอบแล้วยิ้มบางๆ

"เดี๋ยวพรุ้งนี้ลุงจัดการทุกอย่างให้"

"ขอบคุณค่ะคุณลุง กันตาขอตัวนะคะ"

เธอยกมือไหว้แล้วเดินจากไป

"เจ้าเดย์ ทำมัยทำกับน้องแบบนั้น"

คุณพิพัฒน์ถามบุตรชาย

"เธอก็ไม่เห็นเป็นไรนิป๊า ไปนอนนะครับ"

ด้านกันตา

เธอเดินเข้าบ้านอย่างไร้เรี่ยวแรง

เธอยังไม่รู้เลย จะไปอธิบายบอกผู้เป็นบิดาของเธอเช่นไร ท่านคงไม่เห็นด้วยแน่ๆ

กับการตัดสินใจแบบนี้

"ขอโทษนะคะพ่อนู๋ไม่มีทางเลือก นู๋ต้องรักษาชีวิตพ่อ"เธอพูดกับตัวเองเบาๆ

กันตาหอบร่างกายที่เหนื่อยล้ามาอาบน้ำชำระร่างกายแล้วทิ้งตัวลงนอนและหลับไปด้วยความเพลีย

เช้าวันใหม่

กันตามาที่โรงพยาบาลปรากฎว่า ค่าใช่จ่ายถูกชำระเรียบร้อย รอเพียงลายเซ็นของเธอ

ก็ทำการผ่าตัดได้ทันทีในช่วงเช้านี้เลย

กันตายิ้มดีใจที่คุณพ่อจะได้รักษา

เธอเฝ้าหน้าห้องผ่าตัดรอผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ (CABG) และ ผ่าตัดลิ้นหัวใจ นานหลายชั่วโมง จนคุณหมอออกมา

กันตาวิ่งไปหาคุณหมอ

"การผ่าตัดเรียบร้อยดี เดียวจะย้ายคนไข้ไปห้องพิเศษที่ทางญาตได้จองไว้นะครับ"หมอแจ้งแล้วเดินเลี่ยงไป

"ห้องพิเศษงั้นเหรอ ขอบคุณนะคะคุณลุง"

กันตาพึมพำกับตนเอง

เธอเดินตาคุณพ่อ มายังห้องพิเศษ

เจอคุณลุงพิพัฒน์และเฮียเดย์รออยู่

กันตายกมือไหว้ทำความเคารพชายทั้งสอง

"คุณพ่อปลอดภัยแล้วนะลูก นู๋สบายใจได้

นี่ โฉนดบ้าน ลุงไปไถ่ออกมาให้นู๋ตามที่สัญญาแล้วนะลูก ผู้หญิงคนเดียวต้องรับผิดชอบทุกอย่างเลย ขอให้เจริญๆนะลูกนะ"

กันตาไหว้ขอบคุณ คุณลุงพิพัฒน์ของเธอ แล้วรับโฉนด

"ขอบคุณค่ะคุณลุง"เธอยิ้มบางๆส่งให้คุณลุง

"พี่เค้ามารับนะลูก"คุณพิพัฒน์เอ่ยบอกลูกสะใภ้คนสวย

"แต่คุณพ่อยังไม่ฟื้นเลยนะคะ"

กันตากล่าวออกไปอย่างเกรงๆ

เมื่อเธอสบตาเฮียเดย์ของเธอ ก็พลันต้องหลบตา เพราะมีแต่ความดุเต็มไปหมด

"ไปเถอะลูกทางนี้ลุงจะดูแลเอง

คุณศิวกรฟื้น ลุงจะอธิบายทุกอย่างให้เอง

ไม่ต้องกังวลนะลูก"

"คอนโดเฮียอยู่ตรงไหนเหรอคะ กันตามีทำงานช่วง 5 โมงเย็นถึง 3 ทุ่มที่ร้านกาแฟ

เดี๋ยวกันตาตามไปได้มั้ยคะ"

กันตากลั้นใจถามพี่

"ใครจะให้เธอทำงาน ไปลาออกวันนี้เลย"

"แต่"กันตาพูดได้เพียงเท่านั้นก็ต้องหยุดพูดเพราะเดย์พูดขึ้นมาเสียก่อน

"อย่าทำตัวน่ารำคาญ ฉันเคยบอกเธอแล้วไง"

"พูดกับน้องดีๆ"คุณพิพัฒน์ปรามลูกชาย

เขาก็ว่าเขาดูไม่ผิด ว่าบุตรชายของเขาชอบหนูกันตามานานแล้ว แต่พอมีโอกาสครอบครองหนูกันตา ทำมัยบุตรชายของเขาถึงแสดงออกมาแบบนี้ เขาเองก็ได้แต่นั่งงง

"กันตาไปลาออกเถอะนะลูก เชื่อลุงนะ"

เขาหันไปบอกลูกสะใภ้

"ค่ะคุณลุง" กันตาจำยอมอย่างปฏิเสธไม่ได้

เธอเองได้แต่คิด จะเอาที่ไหนใช้จ่าย

"ไปกันได้แล้ว"เดย์พูดแค่นั้นแล้วลุกดึงแขนกันตาออกจากห้องทันที