เอซรายกมือขึ้นมาไล้ที่ริมฝีปากไซคีเบาๆ เราสบตากันสักพักก่อนที่เขาจะทาบทับริมฝีปากลงมา..จุมพิตในครั้งนี้ไซคีมิได้คิดขัดขืนเลย เธอยินยอมเพราะคิดว่าท่านดยุคน่าจะหวั่นไหวไปกับคำกล่าวของเธอมากพอสมควร
เขาถึงได้ทาบทับริมฝีปากลงมาได้อย่างอ่อนโยนตรงกันข้ามกับคำขู่ของเขาที่กล่าวขึ้นมาก่อนหน้านี้
"หากว่าเจ้าไม่ปฏิเสธในตอนนี้ ข้าอาจจะจับเจ้ากินไม่ให้เหลือแม้แต่กระดูก"
"หากว่าท่านดยุคเหลือหนทางให้ข้าปฏิเสธจริงๆท่านก็ควรจะปล่อยแขนที่กำลังโอบกอดข้า.."
"ข้าจะถือซะว่าเจ้าไม่ปฏิเสธก็แล้วกัน ไซคี..เจ้ารู้ดีว่าข้าต้องการอะไรและข้าคิดว่าตัวข้าก็รู้ดีเหมือนกันว่าเจ้านั้นต้องการสิ่งใด..การจะทำลายเวโรนิก้านั้นมันไม่ยากเลยไซคี ข้าสาบานเลยว่าข้าจะทำลายเวโรนิก้าและเจ้าจะอยู่ที่นี่ ในฐานะท่านหญิงไซคี..ไม่มีใครจะมาทำร้ายเจ้าเพราะว่าตัวข้าและลูกชายทั้งสองคนของข้ายินดีที่จะปกป้องเจ้าเอง.."
นั่นคือการแลกเปลี่ยนที่นั
