ความสงบสุขของไซคีนั้นเริ่มจางหายไป เมื่อเธอเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ที่แสนหรูหราของเมนเคล อย่างแรกเลยคือเธอไม่มีเวลาเดินชมนกเดินชมไม้อีกต่อไปเพราะว่าเวลาส่วนใหญ่ของเธอมันคือการถูกจับแต่งตัว
คือเธออยู่ที่นี่...ในตอนนี้เธอแทบจะอยู่ผู้เดียว ไซคีไม่เข้าใจว่าการทานข้าว..แค่ลงไปทานข้าวคนเดียวเท่านั้นทำไมเธอถึงจะต้องอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่
แล้วแต่ละชุดมันคือชุดเดรสที่ค่อนไปในทางอลังการ ราวกับว่าจะไปออกงานยังไงอย่างนั้น ช่างตัดเสื้อฝีมือดีล้วนเข้าออกคฤหาสน์เมนเคลเป็นว่าเล่นเพราะนั่นคือคำสั่งของท่านชายอามีน
อามีนต้องการให้ไซคีอยู่ที่นี่อย่างสุขสบายมากที่สุด อยากจะให้เธอได้เปลี่ยนความคิดเสียใหม่เรื่องการที่จะเดินทางออกไปจากที่นี่ในระยะเวลาสามปีตามที่เธอกล่าวเอาไว้ตั้งแต่คราแรก
แต่ความเป็นห่วงของเขามันทำให้ความสุขสบายของเธอพลันจางหายไป
"เมนูวันนี้คือซุปขาแกะ และปลา.."
"ขอโทษนะคะท่านพ่อบ้าน สิ่งที่ข้าอ
