ฉันเป็นชู้กับพระเอกนิยายเรื่องนี้ (ฮาเร็ม) 1

11.ความอ่อนโยน

ไซคีคิดว่าเธอมิได้อยู่ในฐานะที่จะปฏิเสธคำร้องขอขอเขาอีกเพราะว่าเฟลิกซ์ยอมถอยหนึ่งก้าวแล้ว...

"หากเป็นการนอนที่เป็นการนอนจริงๆข้าก็มิได้มีปัญหาอะไรค่ะ"

เธอลุกขึ้นก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าออกเพื่อหยิบชุดนอนสักชุดมาสวมใส่ แน่นอนว่าทุกการกระทำของไซคีมันอยู่ในสายตาของเฟลิกซ์ทั้งหมด

"นั่นคือการยั่วยวนประเภทหนึ่งรึเปล่า บอกได้เลยว่าเจ้าสามารถทำมันได้ดีเลยล่ะหากว่านั่นคือการยั่วยวนข้า"

ไซคีหัวเราะเบาๆก่อนที่เธอจะส่งผ้าขนหนูผืนเล็กให้กับเฟลิกซ์ เธอนั่งลงบนเตียงพร้อมกับหันหลังให้เขาเพื่อให้เขาเช็ดผมให้ ไซคีคือสาวน้อยอายุสิบแปดปีที่ไร้เดียงสาเรื่องความรักและเรื่องผู้ชาย

แต่ทว่าวิญญาณของเธอคือหญิงสาวอายุสามสิบกว่าที่กระทำเรื่องอย่างว่ามานับครั้งไม่ถ้วน หากจะถามถึงเรื่องการยั่วยวนผู้ชายแล้วละก็เธอมั่นใจว่าตัวเองไม่แพ้ใครอย่างแน่นอน

แต่ทว่าความคิดของเธอมันมิได้จบลงแค่การร่วมเตียง แต่มันเกี่ยวพันไปถึงความมั่นคงในอนาคตด้วย เธอจะทำลายคาร์โลให้ย่อยยับและในขณะเดียวกันเธอก็จะต้องมีการมั่นคงทางด้านการใช้ชีวิตด้วย

อย่างเช่นการมีขุนนางผู้สูงศักดิ์สักคนที่ออกหน้าปกป้อง เฟลิกซ์คือตัวเลือกที่ไม่เลวแต่ทว่าการควบคุมเขาหรือการทำให้เขาตกหลุมรักมันยากเกินไปเพราะเขาคือคุณชายเจ้าสำราญที่นอนกับสตรีเป็นงานอดิเรก

ข้อดีคือเขาจะยินยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เธอยินยอมร่วมหลับนอนกับเขาแต่ข้อเสียคือเมื่อเราร่วมเตียงกันแล้วเขาอาจจะเปลี่ยนไป อย่างเช่นการไม่กลับมาสนใจเธออีกเพราะฉะนั้นในช่วงเวลานี้เธอจะต้องทำให้เขาหวั่นไหวไปกับเธอให้มากที่สุด

เฟลิกซ์ใช้ผ้าขนหนูบรรจงเช็ดผมให้ไซคีเบาๆ ผมสีเงินของเธอนั้นนุ่มลื่นราวกับเส้นไหมอีกทั้งมันยังสะท้อนกับแสงจันทร์จนเกิดเป็นประกายที่งดงาม

ความงามที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจต้านทานได้ ความสวยที่ตราตรึงเข้าไปถึงด้านในหัวใจของผู้พบเห็น ไม่รู้เป็นเขาหรือเธอกันแน่ในตอนนี้ที่เป็นฝ่ายถือไพ่เหนือกว่า

หลังจากที่ผมของไซคีแห้งสนิทเขาก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดก่อนจะล้มตัวนอนลง เฟลิกซ์ฝังใบหน้าลงไปที่เนินเนื้อนุ่มนิ่มทั้งสองข้างก่อนที่เขาจะพรมจูบลงไปเบาๆ ผิวกายอันขาวเนียนของเธอปรากฏเป็นรอยกุหลาบขึ้นมาจากการจุมพิตของเขา

ไซคีมิได้สนใจการล่วงเกินเล็กๆน้อยเหล่านั้นเพราะว่าเธอรู้ว่าเฟลิกซ์จะไม่ทำอะไรที่เป็นการเกินเลยในตอนนี้อย่างแน่นอนเพราะว่าเขาคือชายผู้ชื่นชอบการเอาชนะ เพราะฉะนั้นในตอนนี้ใจของเขากำลังคาดหวังกับการเชยชมชัยชนะอันหอมหวานจากการที่เธอยินยอมทำตามคำสั่งของเขาอย่างแน่นอน

เธอหลับตาลงและเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็ว ภายใต้อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของเฟลิกซ์

เมื่อเขาได้ยินเสียงหายใจที่สม่ำเสมอของเธอ เขาก็เงยหน้าขึ้นมา เฟลิกซ์มองใบหน้าของไซคีที่กำลังหลับอย่างสบายด้วยหัวใจที่ราวกับมีขนนกปัดผ่าน

นี่คือเรื่องจริงหรือว่าความฝันกันนะ เธออยู่ในอ้อมกอดของเขาจริงๆอย่างนั้นหรือ สตรีที่มีแววตาอันแข็งกร้าวผู้นั้นกำลังหลับอย่างสบายภายในอ้อมกอดของเขา เหลือจะเชื่อเลยจริงๆ

.......

"ท่านลอร์ดเดินทางไปที่เรือนเล็กครับ จนป่านนี้..ยังไม่ออกมาเลยครับท่านชาย"

อามีนมองออกไปนอกหน้าต่าง สายตาของเขาจับจ้องไปยันเรือนเล็กที่ว่าที่ภรรยาของเขาอาศัยอยู่ นิสัยความเอาแต่ใจของเฟลิกซ์เขารู้ดีมากกว่าใครทั้งนั้นแต่ทว่าในครั้งนี้เจ้านั่นทำเกินไปแล้ว เขาเดินลงไปด้านล่างก่อนจะตรงไปยังเรือนเล็กในทันที

เคทที่กำลังตากผ้าอยู่ด้านหน้าเรือนเล็กถึงกับชะงักในทันทีที่เธอมองเห็นบุรุษผู้หนึ่งที่เดินมาที่นี่ ด้านหลังของเขาคือพ่อบ้านและคนรับใช้อีกจำนวนหนึ่ง ความหล่อเหลาที่ราวกับเทพเจ้านั่นมันคืออะไรกัน?

เธอรับใช้คุณหนูมานานแน่นอนว่าเธอพบเจอชนชั้นสูงมามากพอสมควรแต่ไม่เคยมีบุรุษใดที่หล่อเหลาได้เท่ากับเขาคนนี้มาก่อนเลย ดูจากเสื้อผ้าที่สวมใส่และความเกรงใจที่สาวใช้มีต่อเขา แสดงว่าชายผู้นี้จะต้องเป็นท่านชายอามีนไม่ผิดแน่

อามีนเดินผ่านสาวใช้ที่กำลังตากผ้าอยู่ด้านในไปโดยไม่สนใจนางสักนิด เขาตรงเข้าไปด้านในและเดินขึ้นบันไดโดยที่ไม่ให้ใครเดินตามขึ้นไป อามีนสั่งให้ข้ารับใช้ทุกคนรอด้านนอก

เขายืนอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเปิดประตูเข้าไป เขาคาดหวังว่าอาจจะได้พบทั้งสองคนนอนอยู่ด้วยกันในสภาพที่เปลือยเปล่าแต่ทว่าภาพที่เขามองเห็นคือทั้งสองคนกำลังนอนหลับ

โดยที่เฟลิกซ์นอนอยู่บนพื้นและ..ไซคีนอนหลับอย่างสบายอยู่บนเตียงในสภาพที่กระโปรงเลิกขึ้นมาอยู่บนหน้าอก โชคดีที่นางสวมกางเกงซับในเอาไว้ด้านในเขาจึงมิได้มองเห็นในส่วนที่ไม่สมควรมอง เท้าของนางพาดอยู่บนหมอนอีกทั้งน้ำลายกำลังไหลย้อยลงมาจากริมฝีปากที่อ้าออก

นี่คือการนอนที่ห่างไกลคำว่ากุลสตรีไปมากพอสมควร..

เฟลิกซ์ลืมตาขึ้นมาเพราะเขาคิดว่าเขาได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังก้าวเดินมา เมื่อมองดูดีๆเขาก็พบเจอใบหน้าที่เขาไม่คาดคิดว่าจะเจอที่นี่ ท่านพี่ของเขามาที่นี่อย่างนั้นหรือ?

"ลุกขึ้นมาคุยกันหน่อยเฟลิกซ์!"

น้ำเสียงที่เจอปนไปด้วยคำสั่งนั่นปลุกให้ไซคีตื่นขึ้นมา เธอปรือตาขึ้นมามองหน้าของชายที่อยู่หน้าประตู ให้ตายเถอะปวดหัวชะมัดเลย.. เมื่อคืนเธอคงแช่น้ำนานมากเกินไปจนป่วยสินะ

"เคท ขอน้ำหน่อยสิ.."

ใบหน้าของไซคีมันขึ้นเป็นสีแดงที่ดูน่าเป็นห่วงมากทีเดียว กว่าจะรู้สึกตัวอามีนก็เดินเข้าไปหาไซคีแล้ว เขายกมือขึ้นมาแตะที่หน้าผากของเธอเบาๆอุณหภูมิบนร่างกายเธอร้อนจนน่าใจหาย

"เฟลิกซ์ไปตามหมอมา"

เฟลิกซ์ขมวดคิ้วเขาลุกขึ้นจากพื้น แต่ก็ต้องพบกับอาการปวดหลังเพราะว่าเมื่อคืนไซคีนั้นนอนดิ้นมากกว่าใครทั้งหลายที่เขาเคยนอนด้วย นางถีบเขาลงมาจนตกเตียงเขาที่นอนพื้นทั้งคืนอดที่จะปวดหลังไม่ได้เลย

เขามองค้อนพี่ชายเล็กน้อยก่อนจะยินยอมเดินออกไป อามีนหยิบหมอนขึ้นมาวางดีๆก่อนจะเขาจะอุ้มไซคีเพื่อให้เธอนอนลงบนเตียงดีๆแต่ทว่าเธอกลับจับคอเสื้อของเขาเอาไว้แน่นทำให้เขาล้มลงไปนอนทับเธอโดยที่มิได้ตั้งใจ

"..หนาว"

เธอซุกหน้าลงมาที่อกของเขาราวกับว่าต้องการหาไออุ่น อามีนดันตัวเธอออกเบาๆเขาคว้าผ้าห่มมาห่มให้เธอก่อนจะลูบผมเธอเบาๆ

"ไม่เป็นไรนะ หมอกำลังมาแล้ว.."

ใครกันนะ ทั้งน้ำเสียงและการกระทำของเขามันช่าง อ่อนโยนมากเหลือเกิน