อ้อมกอดคุ้นเคยยังอบอุ่นอย่างที่จำได้ เสวียนซือชิงปล่อยให้คุณชายกอดจูบจนกลีบปากฉ่ำบวมเจ่อ พอฝ่ามืออุ่นร้อนเลื่อนสัมผัสทรวงอกนุ่มหยุ่น นางกลับขัดขืนอย่างนุ่มนวล แม้กลัวว่าบุรุษที่นางรักจะไม่พอใจ แต่ในเมื่อร่างกายของนางยังไม่ปกติ การปัดป้องจึงเป็นเพียงทางออกเดียวที่สามารถทำได้
“ชิงชิงไม่คิดถึงพี่หรือ”
เฉินฟาหยางตัดพ้ออย่างน่าสงสาร เขามิทราบว่านางมีอาการคัดเต้านม จนทนรับสัมผัสเร่าร้อนไม่ไหว จึงได้พยายามเอาแต่ใจอย่างต่อเนื่อง
“ซือชิงเร่งเดินทางแทบไม่ได้พัก ใช้ชีวิตอยู่บนรถม้า ทั้งภายนอกอากาศหนาวเหน็บ ซือชิงจึงรู้สึกไม่สบายตัวเจ้าค่ะ”
“เช่นนั้นพี่จะนอนกอดเจ้าจนกว่าตัวจะอุ่น แล้วนี่กินอะไรมาหรือยัง อยากดื่มสุราเพื่อคลายหนาวหรือไม่” เฉินฟาหยางกล่าวอย่างเอาใจ ทราบดีว่าหากนางไม่รู้สึกแย่อย่างมาก คงไม่มีวันบอกว่าตนเองรู้สึกไม่สบายแน่
เสวียนซือชิงมิชอบทำตัวให้ผู้ใดเป็นห่วง
“ไม่ดีกว่าเจ้าค่ะ ง่
