คล้ายกับโชคชะตาต้องการเล่นตลกกับเสวียนซือชิง หลังได้ยินคำว่ารักที่นางรอคอยมานานแสนนาน แต่วันต่อมากลับต้องลาจากกันไกล มิได้นอนกอดก่ายข้ามวันข้ามคืนดั่งเช่นที่เคยจินตนาการเอาไว้เลยสักนิด
คุณชายเฉินหยางเองพอได้เอ่ยคำว่ารักแล้วก็พร่ำคำนั้นซ้ำ ๆ ตลอดคืน จวบจนกระทั่งฟ้าสางก็ยังมิยอมหยุดปาก เขาไม่ดื้อดึงเอาแต่ใจ ร่วมรักกับนางอย่างอ่อนโยนเพียงแค่ครั้งเดียวก็บอกว่าอิ่มแล้ว ทั้งยังออดอ้อนด้วยคำหวาน บอกว่าจะรีบกลับมาจัดการทุกอย่างให้ถูกต้องตามประเพณี
เสวียนซือชิงเดาว่าเขาคงจะนำหนังสือหย่ามาให้
หลังจากให้คำมั่นว่าจะไม่มองสตรีใด พร้อมทั้งกำชับสองสาวใช้ให้ดูแลคุณหนูเสวียนให้ดี คุณชายเฉินหยางจึงออกจากบ้าน แต่กว่าจะชักม้าที่พ่อบ้านของสกุลหลี่จูงมาให้ออกเดินทาง เวลาก็ล่วงเลยผ่านไปเกือบหนึ่งเค่อแล้ว
เสวียนซือชิงเห็นว่าเขารักใคร่จนมิอยากจากไปถึงเพียงนี้ หัวใจนางยิ่งพองโตคับแน่น แม้ต้องแอบเช็ดน้ำตาหลังม้
