รอยยิ้มหวานล้ำบนใบหน้างามของเสวียนซือชิงเลือนหาย นางขมวดคิ้วอย่างมิเข้าใจอยู่ครู่หนึ่งก็เริ่มตระหนักอะไรได้บางอย่าง แต่กระนั้นหัวใจก็ยังพร่ำบอกซ้ำ ๆ ว่าตนแค่คิดมากไป
นางบอกกับตัวเองว่านอนมากไป เรื่องตรงหน้าจึงมิใช่ความจริง
“ว่าอย่างไรเล่า ชิงชิงยอดรัก”
หากเขากล่าวเรียกเช่นนี้แล้ว เรื่องที่นางหวาดกลัวย่อมต้องเป็นความจริง ท่านพี่คือตวนอ๋องเฉินฟาหยาง พระสวามีใจร้ายที่ทอดทิ้งนางให้อยู่ตำหนักร้างนานสามปี มิสมกับตำแหน่งพระชายาเลยแม้แต่น้อย
“ท่านพี่…”
เสวียนซือชิงมิรู้ว่าควรทำอย่างไรต่อ ทั้งยังประมวลความคิดมิได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแน่ รู้แค่เพียงอย่างเดียวว่านางถูกหลอกให้เข้าใจผิดอย่างร้ายกาจโดยบุรุษที่นางรักหมดทั้งหัวใจ
พระสวามีที่ไม่เคยเห็นหน้าคือคุณชายเฉินหยาง บุรุษที่นางรักหมดหัวใจ ทั้งสองคือคนคนเดียวกัน แต่เพราะเหตุใดเล่า เหตุใดจึงต้องปิดบัง เหตุใดจึงต้องหลอกลวงนาง
“ไม่อยากพูดก็ไม่ต
