ตอนที่ 12 : คุณหมอจอมโหด
“เป็นไงบ้าง เห็นซอมพอบอกว่ามึงไม่ยอมกินข้าว”
นายแพทย์หนุ่มเดินเข้ามาในห้อง พลางเอ่ยถามคนเจ็บที่ยังคงนอนหน้าซีดๆ แต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อคืนมาก
“เจ็บแขน กินเองไม่ได้”
“สำออย”
แม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายเจ็บแขนข้างที่ใช้งานถนัดจริง แต่ก็อดต่อว่าด้วยความหมั่นไส้ไม่ได้ เพราะเจ้าจอมเชื่อว่าถ้าจะใช้มืออีกข้างในการตักอาหารเข้าปาก ก็คงจะไม่เกินความสามารถของเขาหรอก
“ก็ลองมาโดนยิงเองไหมล่ะ”
“แล้วจะเอายังไง จะให้เรียกคนมาช่วยป้อนไหมล่ะ”เจ้าจอมเลิกคิ้วถามก่อนจะทรุดนั่งลงบนเตียงข้างๆคนเจ็บ
“ไม่เอา ให้มึงป้อนดีกว่า”
“ผ่ากระสุนออกให้แล้วยังต้องมาดูแลเป็นพยาบาลส่วนตัวด้วยเหรอ นี่มันเวรกรรมอะไรของกูวะเนี่ย!”
ปากบ่นแต่มือกลับคว้าถ้วยข้าวต้มมาถือไว้ในมือ แล้วก็ตักข้าวขึ้นมาเป่าไล่ความร้อนเบาๆ ส่งผลให้คนขี้อ้อนต้องระบายยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“สงสัยชาติที่แล้วมึงทำไม่ดีกับกูไว้มาก ชาตินี้เล
