วันเปิดเทอม...
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของฉันที่สภาพฉันไม่เหมาะกับการมาเรียนเลยสักนิด แต่ฉันก็ไม่อยากขาดตั้งแต่วันแรก เทอมนี้เป็นเทอมสุดท้ายแล้วที่ฉันจะจบ ให้สมกับที่เหนื่อยหาค่าเทอมเรียนเองหน่อยเถอะ ส่วนคุณปราบอะไรนั่นก็ยังดีที่เขายังมีจิตสำนึกปล่อยให้ฉันออกมาเรียนได้ โดยมีข้อแม้ว่าต้องกลับบ้านให้ตรงเวลา ห้ามเลทเด็ดขาด และเขาก็มีตารางเรียนของฉันแล้วด้วย
“บัว!” เสียงเรียกที่ฉันจำได้โดยไม่ต้องหันไปมองหน้าว่าใคร แต่ก็หันไปหาเพื่อนนั่นแหละ
ฉันโบกมือทักทายกรีนเพื่อนสาวคนสนิทของฉันขึ้นก่อนเธอจะวิ่งมาหาฉันที่โต๊ะด้วยรอยยิ้ม
“เปิดเทอมวันแรกก็มาเร็วเลยนะ” กรีนเอยแซวขึ้น
“เทอมสุดท้ายแล้ว อยากเป็นเด็กดี” จริงๆฉันอยากจะออกจากห้องตั้งแต่ตีห้าเลยด้วยซ้ำ ไม่ต้องตื่นมาเจอผู้ชายคนนั้น แต่ก็ทำอย่างที่คิดไม่ได้
“นั่นสินะ แป๊บๆก็จะจบแล้ว รู้สึกใจหายจัง” กรีนพูดขึ้น
“ไม่เห็นใจหายเลย ฉันอยากจบวันนี้พรุ่งนี
