ตอนที่9 ถูหลัง

1750 Words
“อื้อออ” ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ เมี่อคืนฉันไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหนก่อนเพราะว่าผู้ชายคนนั้นเขานอนกับฉันด้วย มันเลยทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ ถึงแม้ว่าคืนแรกจะนอนด้วยกันแต่ฉันหลับไปก่อนเขาไงเลยรู้สึกเฉยๆ ต่างจากเมื่อคืน “อย่าดิ้น อ่า” พอฉันขยับตัวจะลุก แต่เสียงน่าเกลียดของผู้ชายคนนี้ก็ดังขึ้นก่อน ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเขา แล้วสักพักเขาพาดมือมากอดฉันแล้วดึงเข้าเบียดกับตัวเขา ทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่มันแข็งอยู่ และฉันถึงได้เข้าใจเสียงของเขาเมื่อกี้ พรึ่บ! ฉันรีบเด้งตัวลุกออกจากเขาทันที ดีที่วันนี้ฉันไม่ปวดเท่าเมื่อวานเลยทำให้ฉันขยับตัวได้เร็วจนเขาจับไม่ทัน “จะไปไหน” เขาถามขึ้นอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่ “อาบน้ำ” ฉันตอบกลับโดยไม่มองหน้าเขา เสียงติดห้วนเพราะรู้สึกไม่อยากคุยกับคนหื่นโรคจิตอย่างเขาเท่าไหร่ “ดีเลย ฉันกำลังคันหลังพอดี” คุณปราบพูดขึ้นก่อนจะลุกเดินนำฉันเข้าไปในห้องน้ำทันที แต่มันหมายความว่ายังไงกัน “จะเดินมาเองหรือให้ไปอุ้ม” เขาหันมาถามฉันเมื่อฉันยังยืนอยู่กับที่ “เกี่ยวอะไรกับฉัน!” ถึงจะเข้าใจสิ่งที่เขาสื่อ แต่ฉันก็ไม่เออออกับเขาหรอกนะ “จะเดินมาดีๆ หรือเดินไปครางไป” ในหัวเขาคิดได้แต่เรื่องแบบนี้จริงๆหรอ ทำไมเขาถึงได้ทั้งหื่นทั้งโรคจิตแบบนี้นะ แบบนี้ฉันไม่อ่วมก่อนเขาเบื่อเลยหรอ “.....” แต่ฉันก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ จะมีอะไรมาการันตีได้ว่าถ้าฉันเข้าไปอาบน้ำกับเขาแล้วเขาจะไม่ทำอะไรฉัน ขนาดพึ่งรู้จักกันสองวันเขายังเผยมันออกมาจนฉันเอือมขนาดนี้เลย “หนึ่ง!” อยู่ๆคุณปราบก็นับขึ้นเสียงเข้มพร้อมสายตาดุๆที่จ้องมองฉันอยู่ “เหอะ” ฉันได้แต่สบทออกมาด้วยความเย้ยหยันตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้ ฉันจะทำอะไรได้ วิ่งหนีก็ไม่ทัน หรือถ้าพูดให้ถูกฉันมีสิทธิ์หนีหรอ สุดท้ายฉันก็ต้องเดินไปห้องน้ำตามที่เขาต้องการอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แล้วก็ได้แต่ปลอบตัวเองว่าให้เขาบ่อยๆก็ดีเหมือนกัน เพราะเขาจะได้เบื่อฉันเร็วๆ เรื่องนี้จะได้จบไปสักที(ถ้าฉันไม่ช้ำในตายเพราะเขาก่อน) “ถอดเสื้อผ้าสิ อาบน้ำบ้านเธอเขาไม่ถอดเสื้อผ้ากันหรอ” คุณปราบพูดขึ้นก่อนจะเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างไม่รู้สึกอะไร ต่างจากฉันที่ไม่ชินสักที “ฉันแค่จะถูหลังให้คุณ ไม่ต้องถอดก็ได้” ไว้เขาออกไปฉันค่อยอาบแล้วกัน “เสียเวลา ถอดแล้วรีบลงมาอย่าให้ต้องพูดซ้ำ” นอกจากจะหื่นกาม โรคจิต แล้วเขาก็ยังบ้าอำนาจอีกด้วยสินะ “.....” ฉันยืนมองเขาอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ ไม่มีใครชอบให้คนอื่นมาสั่งหรอกนะ หมับ! “ว๊าย!” ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่ออยู่ๆคุณปราบก็ดึงมือฉันลงไปในอ่างอาบน้ำโดยไม่ให้ฉันตั้งตัว “ชักช้า” เขาว่าออกมาอย่างไม่สนใจอะไร “ทำบ้าอะไรของคุณ! ถ้าเกิดหัวกระแทกนั่นนี่มาทำยังไง!” มันไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะที่เล่นแบบนี้ ถ้าล้มหัวฟาดพื้นมาหัวไม่แตกก็ความจำเสื่อมได้ “เอ๋อก็แค่ส่งกลับบ้าน ตายก็แค่เอาไปฝัง” เขาไหวไหล่พูดอย่างไม่ใว่ใจ แต่เขาเห็นชีวิตคนง่ายขนาดนี้เลยหรือไงกัน อ๋อฉันลืมไปว่าเขามันพวกคนเลว “โอ้ย! ฉันทำเอง!” ฉันร้องขึ้นอีกครั้งเมื่ออยู่ๆเขาก็ยื่นมือมาดึงเสื้อผ้าฉันออกจากร่างอย่างแรง เขาเคยทำอะไรเบาๆบ้างไหมนะ สุดท้ายฉันก็ต้องถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจากร่างจนหมด ความอายที่มีฉันก็พับมันเก็บไว้ส่วนลึกของจิตใจแล้ว เพราะต่อให้อายยังไงผู้ชายคนนี้ก็ไม่สนใจ และยังคงทำแต่สิ่งที่ตัวเองต้องการ ฉะนั้นยอมเขาง่ายๆ ให้เขาเบื่อไว แล้วก็ไม่ต้องเจ็บตัวดีที่สุด “ถูหลังเร็วสิ” เขาพูดขึ้นอย่างออกคำสั่ง ฉันเลยหันไปหยิบฟองน้ำมากดครีมอาบน้ำใส่อย่างไม่เต็มใจ “หันหลังสิ!” ให้ถูหลังแต่นั่งหันหน้าหาอยู่ได้ จะให้ถูยังไงล่ะ “ฉันอยากถูท่านี้” เขาพูดขึ้นอย่างเหนือกว่า “คุณแบบนี้ฉันจะถูยังไงถนัดเล่า!” ทำไมน่าหงุดหงิดแบบนี้นะ เขาอายุเท่าไหร่แล้วทำไมพูดยากยิ่งกว่าเด็กอีกล่ะ “เร็ว!” สุดท้ายก็ได้แต่ออกคำสั่งด้วยเสียงเข้มๆเหมือนเดิม “เหอะ!” ฉันสบทใส่หน้าเขาอย่างไม่พอใจ สุดท้ายก็ต้องขยับเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อถูหลังให้เขาด้วยท่าที่มันโคตรไม่ปลอดภัยเลย “เธออายุเท่าไหร่” แล้วอยู่ๆเขาก็ถามขึ้น “ถามทำไม...โอ้ย!” ฉันไม่ตอบแต่ตั้งใจถามกลับ แต่ก็ต้องร้องขึ้นเพราะเขาดันบีบหน้าอกฉันอย่างแรง “ถามให้ตอบก็ตอบดีๆ” เขาว่าขึ้นเสียงเข้ม “ยี่สิบสอง!” ปีนี้ฉันเข้ายี่สิบสอง แต่ยังไม่เต็มยี่สิบสองหรอก อีกสี่เดือนนั่นแหละ “ฉันอายุยี่สิบแปด เธออายุน้อยกว่าฉันหกปี พูดอะไรก็มีหางเสียงบ้าง” อ๋อ ไม่ได้อยากรู้แต่อยากหาเรื่องว่าฉันสินะ ทำไมไม่พูดตรงๆเลยล่ะ ทำมาถามมากความ หมับ! “โอ้ย!” ฉันร้องขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาบีบหน้าอกของฉันครั้ง “เข้าใจที่พูดไหม” แล้วเขาก็ถามเสียงเข้ม “อืม!” ฉันตอบอย่างที่เข้าใจ “ว่าอะไรนะ?” เขาเลิกคิ้วถามฉันขึ้น “เข้าใจ...ค่ะ!” ปกติฉันก็ไม่ใช่เด็กไร้มารยาทอะไรหรอกนะ ยิ่งกับผู้ใหญ่ด้วยแล้วฉันพูดมีหางเสียงตลอด แต่ฉันก็เลือกคนที่ฉันเคารพนับถือไหม ไม่ใช่แบบนี้เขา “อย่าให้เห็นพูดจามะนาวไม่มีน้ำอีก ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” คงโตมากับการออกคำสั่งสินะถึงได้สั่งคนอื่นทุกเรื่องแบบนี้ แล้วฉันก็ถูหลังให้เขาต่อไปด้วยท่าทางพิศดารกว่าปกติ แต่อยู่ๆฉันก็ต้องก้มลงไปมองด้านด้านเมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังลูบไล้ท้องน้อยฉันอยู่ “ฉันไม่ไหวแล้วว่ะ” เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกระเซ่า พรึ่บ! แล้วเขาก็ยกฉันขึ้นไปนั่งคร่อมเขาทันที “ฉันยังเจ็บอยู่” ฉันบอกแล้วพยายามดิ้นลงจากตักเขา แต่ฉันเจ็บอยู่จริงๆ ไม่งั้นก็จะให้ทำให้เบื่อแล้ว “อ่าส์ ดิ้นแรงๆ” แต่นอกจากเขาไมปล่อย เขายังพูดขึ้นเสียงกระเซ่าจนทำให้ฉันหยุดชะงักทันที “คุณไม่ออกไปทำงานหรือไง สายแล้วนะ...คะ!” ฉันพูดขึ้นเพื่อเรียกสติเขา “ฉันเป็นใคร ทำไมต้องรีบ” เขาพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ แต่เกิดเป็นคนรวยก็ดีแบบนี้เองสินะ “งั้นก็ปล่อยฉันก่อน ฉันขอพักอีกวัน” ถ้าซ้ำมาตอนนี้ก็คงไม่หายสักทีหรอก อีกอย่าง อีกไม่กี่วันฉันก็เปิดเทอมแล้วถ้าเขายังทำแบบนี้ฉันจะไปเรียนไหวไหมนะ “คงไม่ได้ เพราะฉันไม่ไหวแล้ว” จ๊วบบ “อื้อ!” พอเขาพูดจบก็จูบปากฉันทันที ฉันพยายามดันเขาออกแต่เขากลับกอดรัดฉันไว้แน่นจนฉันหนีไม่ได้ “อื้มม” เสียงครางของเขาดังขึ้นอย่างพอใจ และไม่นานฉันก็สัมผัสได้ถึงท่อนเอ็นแข็งที่กำลังจ่อมาที่ร่องของฉันด้วยฝีมือของเจ้าของมันนั่นเอง “อื้อ!” ขนาดยังไม่เข้ายังเจ็บขนาดนี้เลย ฉันไม่อยากคิดถึงตอนที่เขากระแทกเข้ามาจริงๆ สวบบบ! “อื้อออ!!!” เจ็บมาก เจ็บจนฉันเกร็งไปหมดเลย รอยเก่าไม่หาย แต่เขากลับซ้ำรอยใหม่ เขาไม่นึกถึงร่างกายฉันบ้างหรือไง “อ่าส์ แน่นเป็นบ้าเลย” คุณปราบผละออกจากจูบแล้วครางขึ้นอย่างพอใจ ต่างจากฉันที่แม่งโคตรจะทรมาน “อื้อ ดะ..เดี๋ยว” ฉันร้องห้ามเขาขึ้นเมื่อเขาจับเอวฉันขยับขึ้นลงบนตัวเขา ทำให้ส่วนนั้นกลืนเข้าคายออก “โอ้ว” แต่คนโรคจิตที่สนใจแค่ความต้องการของตัวเองอย่างเขาหรอที่จะฟัง ไม่เลย เขายังเอวฉันขยับขึ้นลงเรื่อยๆพร้อมหลับตาพริ้มครางขึ้นอย่างสุขสม “อ๊ะ อื้อ อึก” ฉันทำได้แค่จิกเล็บตัวเองลงที่ไหล่ทั้งสองข้างของเขาเพื่อระบายความเจ็บของร่างกาย ทั้งที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยสักนิด เสียงน้ำที่เคลื่อนไหวไปตามร่างกายของฉันที่ถูกเขาบังคับไปเรื่อยไม่หยุดจนน้ำกระเซ็นออกจากอ่าง “ซี๊ด โอ้ว” “ฉัน อื้อ อ๊ะๆๆๆ” ฉันร้องขึ้นไม่หยุดตามที่เขาไม่หยุด เขาจับเอวฉันขยับขึ้นลงไม่หยุด และยังสวนตัวเองขึ้นมาใส่ฉันจนมันจุกไปทั่วท้องน้อย “เร็วๆ” เขาออกคำสั่งให้ฉันขยับตัวเร็วขึ้น แต่คิดว่าความเจ็บที่ฉันได้รับฉันอยากขยับนักหรือไง ไม่เลย ฉันอยากเอาออกแล้ว “จิ๊” เขาจิ๊ปากออกมาอย่างไม่พอใจ ก่อนจะออกแรงบังคับฉันเร็วกว่าเดิม “อ๊ะๆๆ อื้อ!” ฉันครางขึ้น แต่ไม่ใช่เพราะความเสียวหรอกนะ มันมีแต่ความเจ็บล้วนๆ “อื้อ โอ้ว” “อ๊ะๆๆ พอแล้ว อื้ออ” “อยากให้หยุดก็ช่วยออกแรงสิ” เขาพูดขึ้นเสียงกระเซ่า แต่ฉันไม่อยากขยับเลยสักนิด “โอ้ย ไม่ไหวแล้ว!” “ซี๊ด อ่าส์” แล้วเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมเสียงครางพอใจ ฉันทิ้งหัวซบไหล่เขาด้วยความเหนื่อยจนเกือบหมดแรง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD