ใยบัว
(ฮัลโหล) เสียงพี่โอ๋พูดขึ้น
“สวัสดีค่ะพี่โอ๋ นี่ใยบัวเองนะคะ” ฉันพูดขึ้นด้วยความเกร็ง เพราะฉันก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันที่ต้องโทรไปลาออกจากงานกระทันหันแบบนี้ทั้งที่ทำได้ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ
(อืม ว่าไงล่ะ)
“คือ บัวอยากโทรมาขอลาออกน่ะค่ะ” ฉันพูดขึ้นด้วยความเกรงใจ
(ลาออก! ทำไม มีปัญหาอะไร) พี่โอ๋พูดด้วยเสียงตกใจก่อนจะถามขึ้น
“คือ บัวมีปัญหานิดหน่อยค่ะ แล้วช่วงนี้งานที่มหาลัยก็เยอะด้วย บัวกลัวว่าถ้าบัวทำงานต่ออาจจะขาดงานบ่อย บัวเลยตัดสินใจขอลาออกค่ะ” ถึงแม้จะเป็นเรื่องโกหกก็ตาม แต่จะให้ฉันบอกยังไงล่ะ
(เห้อ พึ่งมาทำงานไม่ถึงเดือนก็จะออกซะแล้ว) พี่โอ๋บ่นออกมา
“บัวขอโทษนะคะ บัวไม่ได้อยากออกเท่าไหร่ แต่มันสุดวิสัยจริงๆ” การโกหกไม่เห็นรู้สึกดีเลยสักนิด พูดไปก็เกร็งไปกลัวเขาจะจับได้ แถมยังต้องแต่งเรื่องนั่นนี่อีก แต่ก็นะ บางทีการพูดโกหกก็ทำให้คนฟังและตัวเองรู้สึกดีกว่าการบอกความจริงออกไป
(
