หลายวันต่อมา..
ตั้งแต่วันที่มีปากเสียงกับแผ่นดิน ฉันก็เลี่ยงที่จะเจอหน้าเขา แต่ยังคงคุยกับใบอ้อตามปกติ แต่เมื่อถึงเวลาที่เธอต้องไปพบหน้ากับแผ่นดิน ฉันก็จะเลี่ยง ขอปลีกตัวไปที่อื่น ไปในที่ที่ฉันสามารถมองเหตุการณ์ระหว่างคนทั้งคู่ได้อย่างชัดเต็มตา
ยิ่งปล่อยไว้นานเท่าไหร่ ความสัมพันธ์ของแผ่นดินกับใบอ้อก็ยิ่งดูสนิทสนมกันมากขึ้นเท่านั้น หมู่นี้ฉันไม่ค่อยเห็นแผ่นดินควงผู้หญิงสวยๆ คล้ายกับเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนปกติ หรืออาจจะเป็นเพราะฉันเลี่ยงที่จะเจอกับเขาแบบตรงๆ ก็ได้ แต่ถึงจะไม่เห็นว่าเขาควงกับใครมั่วเหมือนอย่างทุกที แต่นั่นก็ไม่อาจจะทำให้ฉันปักใจเชื่อได้หรอก ว่าเขาเป็นคนดีขึ้นมาบ้างแล้ว
กึก..
“มานั่งทำอะไรตรงนี้จ๊ะ” ฉันรีบเหลียวมองเจ้าของเสียง รอยยิ้มผุดขึ้นอัตโนมัติแสดงความเป็นมิตร
กิ่งแก้วฉีกยิ้มหวานพร้อมทั้งนั่งลงข้างๆ โดยที่ข้างกายเธอ มีเด็กผู้หญิงอีกคนซึ่งฉันไม่ค่อยคุ้นหน้าเท่าไหร่ พัก
