‘ทำไมเธอพูดแบบนี้!’
‘ฉันพูดจริงนะใบอ้อ เขาพูดออกมาเอง’
‘เธอหยุดทำตัวเหมือนผู้หญิงคนนั้นสักทีได้ไหม!’
คำพูดของใบอ้อหลังจากที่ได้ฟัง ทำฉันเสียความรู้สึกอย่างบอกไม่ถูกทั้งที่พูดออกไปเพราะหวังดี แต่เธอกลับเปรียบเทียบฉันกับผู้หญิงคนนั้น คนที่ทั้งเธอและฉันไม่ชอบ จุกดีแฮะ! แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ฉันก็ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจของตัวเองอยู่ดี เพราะฉันคงทนไม่ได้ หากต้องเห็นคนสารเลวอย่างแผ่นดิน ย้ำยีใบอ้อให้เจ็บปวด..
ฉันกลิ้งตัวไปมาบนเตียงภายในห้องก่อนหยุดสายตาที่กระดาษอาร์ตของแผ่นดิน สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่กลับเข้ามาเอาของในห้องอยู่ดี เสียงข้อความแจ้งเตือนที่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบในห้อง ทำให้ฉันคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูข้อความทันที
ใบอ้อ : ฉันพูดแรงกับเธอไปหน่อย ขอโทษนะ
Wanmai : ฉันสิต้องขอโทษ ดันก้าวก่ายเรื่องของเธอกับแผ่นดินมากเกินไป
ฉันเม้มปากแน่น จ้องหน้าจอสี่เหลี่ยมในมือ รอข้อความของใบอ้อตอบ
