When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
บทที่26 เสียงอาเจียนโอกอากที่ดังตั้งแต่เช้าตรู่มิได้เป็นของพระชายาแต่กลับเป็นขององค์ชายสี่ พระองค์เป็นอยู่เช่นนั้นเกือบครึ่งเดือนจนหมอหลวงต้องเข้าไปตรวจ ชาวบ้านที่สอดรู้มาได้เช่นไรก็ไม่รู้ต่างเล่าลือว่าบางทีอาจจะเป็ฯเพราะพระองค์ร่ำสุรามากเกินไปจึงอาจจะป่วยไข้ไม่สบาย แต่เรื่องที่แท้จริงนั้นมันน่ายินดีกว่าที่คิดเยอะ แล้วแน่นอนว่าต่างจากข่าวที่ลือ ๆ กันอยู่ นั่นก็เพราะทุกข่าวลือจากวังแห่งนี้ล้วนเป็นองค์ชายที่ปล่อยเองเสมอ ๆ “พระชายาตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วพ่ะย่ะค่ะ” นี่เป็นข่าวที่น่ายินดีที่สุด โจวตงอวี่รู้สึกว่าชีวิตของเขาไม่มีช่วงเวลาที่ดีเลย ถึงมีก็หายากมาก ๆ “อาาาข้าดื่มสุราไม่ได้แล้วสินะ” จื่อหยางรู้ว่านางดื่มสุรามากไป แต่สุราของคนโบราณไม่เหมือนกับยุคปัจจุบัน ส่วนมากก็ถือเป็นยาเป็นในยาก็มีสุรา ในสุราก็มียา อย่างไรก็ถือเป็นยาบำรุง แต่หากตั้งครรภ์ยาเหล่านั้นก็ไม่สมควรดื่ม ดูเหมือนการ