พอเธอพูดจบรามิลก็เลิกคิ้วสูง เขามองเธอด้วยความประหลาดใจแต่สักครู่แววตาของเขาก็เปลี่ยนไป ความฉงนสงสัยจมหายไปและเปลี่ยนเป็นประกายตาวาววามแทน รามิลเหยียดยิ้มออกมาแทนที่เขาจะมีสีหน้าเครียด
“ได้สิ...ผมไม่มีปัญหาหรอก”
“จริงเหรอคะ...นี่คุณไม่ว่าอะไรเหรอที่พี่ภาสจะกู้เงินคุณเพิ่มทั้งที่ของเก่าก็ยังใช้ไม่หมด”
รามิลยิ้มออกมา เขาทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอีกครั้งในท่าไขว่ห้าง ชายหนุ่มอยู่ในท่าสบาย ๆ ดูราวกับว่าเขาไม่ได้ใส่ใจและแถมยังยิ้มให้กับบาลิการซึ่งก็สร้างความแปลกใจให้เธอมากพอดู
“จะให้ผมว่าอะไรได้ล่ะก็ในเมื่อพี่ชายของคุณต้องการจะกู้เงินเพิ่มโดยใช้เงื่อนไขเดิมนี่แสดงว่าเขาก็หาเงินเก่งพอดูเลยนะ”
“แล้วคุณไม่เป็นกังวลเหรอคะ แล้วถ้าเกิดว่าพี่ภาสหาเงินมาใช้คืนคุณไม่ได้ล่ะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่มีปัญหาอะไร แต่ว่าเงื่อนไขของการกู้ยืมเงินครั้งใหม่ก็จะต้องมีอะไรที่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม”
“คุณจะเพิ่มดอกเบี้ยเ
