บทที่3
1131 Words
คนที่มารับเธอไปในวันนี้น่าจะเป็นบอดี้การ์ดของเขา บาลิกาไม่พูดอะไรหลังจากนั้นหากแต่เธอก็ใจจดจ่อว่าสถานที่นัดหมายจะเป็นที่ไหนกระทั่งคนขับรถพาเธอไปจนถึงโรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ย่านใจกลางเมือง มันเป็นโรงแรมหรูระดับ 5 ดาวและเมื่อเธอก้าวลงจากรถบาลิกาก็หันไปถามหนึ่งในชายทั้งสองคนว่า
“คุณรามิลเจ้านายของคุณอยู่ที่นี่เหรอคะ?”
“คุณรามิลเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของโรงแรมเดอะเพรสซิเดนท์ซึ่งก็คือที่นี่ครับคุณบาลิกา ขอเชิญคุณบาลิกาขึ้นไปชั้นที่ 45 ครับ คุณรามิลรอคุณอยู่ที่นั่น”
บาลิกาไม่พูดว่าอะไรเธอเดินตามชายทั้งสองไปยังลิฟท์ความเร็วสูงเพื่อมุ่งขึ้นไปยังชั้นที่ 45 ของโรงแรมหรูซึ่งเป็นตึกสูงและเมื่อไปถึงชั้นดังกล่าวแล้วชายคนหนึ่งก็นำเธอไปยังสถานที่นัดพบซึ่งเมื่อไปถึงหน้าห้องเขาก็เปิดประตูให้และแสดงความนอบน้อม หญิงสาวก้าวเข้าไปในห้องนั้นมันเป็นห้องที่หรูหราและทำให้เธอรู้สึกว่าทุกอย่างถูกจัดเอาไว้อย่างเป็นขั้นเป็นตอนไม่ว่าจะเป็นการนำเธอมาที่นี่ของคนสนิทนักธุรกิจใหญ่ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่อยู่ในระดับไหนแต่ถ้าหากมีเงินให้พี่ชายของเธอกู้ยืมได้ถึง 150 ล้านบาทแล้วละก็เขาก็คงไม่ธรรมดา
“สวัสดีครับ”
เสียงกังวานดังขึ้นทำให้หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย ที่เธอตกใจก็เป็นเพราะว่าเธอทั้งประหม่าและตื่นเต้น มันเป็นยิ่งกว่าการเจรจาทางธุรกิจเพราะเธอเองไม่เคยมีประสบการณ์ที่ต้องพูดคุยเรื่องการเงินกับนักธุรกิจในแวดวงที่พี่ชายของเธอทำงานเลยสักครั้ง หญิงสาวหันไปยังด้านหนึ่งของห้องนั้นแต่แล้วบาลิกาก็ถึงกับผงะงัน เธอตื่นตะลึงกับภาพที่ได้เห็น นั่นก็คือบุรุษร่างสูงใหญ่ความสูงของเขาเท่า ๆ กันกับคนที่เธอเคยรู้จักและไม่ใช่แต่เพียงความสุงเท่านั้นที่ไล่เลี่ยกันหากแต่หน้าตาช่างเหมือนกับใครคนนั้นที่เธอไม่เคยเลือนลืมไปจากหัวใจ ใบหน้าที่เหมือนกันแทบไม่มีผิดเพี้ยน
“ราเมศ...”
เสียงเบาหวิวลอดผ่านออกมาจากริมฝีปากบอบบางสั่นระริก เธอผงะนิ่งกับภาพที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นอีกครั้งตรงหน้า ทั้งที่รู้ว่าราเมศจากเธอไปนานแล้วหากแต่นี่คือภาพเหลื่อมซ้อนหรือภาพเงาของเขาที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า บุรุษร่างสูงสง่าหน้าตาเหมือนคนเคยรักของเธอไม่มีผิด
“สวัสดีครับผมชื่อรามิล ไม่ทราบว่าคุณคือ...”
“ดิฉันชื่อบาลิกาค่ะ ฉันเป็นน้องสาวของพี่ภาส”
บาลิการีบตอบกลับไปหลังดึงสติกลับคืนมาได้ แต่ยอมรับเลยว่าตอนนี้เธอกำลังควบคุมตัวเองได้ยากเย็นขึ้นทุกที รามิล...ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงได้หน้าตาเหมือนกับราเมศอย่างกับแกะ
“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ และผมขอแนะนำตัวอีกครั้งผมชื่อรามิล หัสดินทร์”
“รามิล หัสดินทร์... นี่คุณเป็นอะไรกับราเมศเหรอคะ”
“ผมเป็นพี่ชายฝาแฝดของราเมศน้องชายของผมที่เสียชีวิตจากเหตุปืนลั่นเมื่อ 2 ปีที่แล้วยังไงล่ะครับ”
พอเขาพูดจบบาลิกาก็ถึงกับเบิกตากว้าง รามิลเป็นพี่ชายฝาแฝดของราเมศ และเขาก็รู้เรื่องทุกอย่างของน้องชาย เหตุโศกนาฏกรรมในคืนนั้น เหตุการณ์ที่ใช่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถลืมเลือนมันไปได้ หญิงสาวยืนนิ่ง มือของเธอเย็นเยียบทำอะไรไม่ถูกกระทั่งรามิลก้าวเข้ามาอยู่ตรงหน้าเธอใบหน้าของเขาคมคร้าม จมูกโด่งเป็นสัน ประกายตาคู่นั้นและริมฝีปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มซึ่งไม่ได้ดูเป็นมิตรสักเท่าไหร่ ทุกสิ่งทุกอย่างของผู้ชายคนนี้เหมือนกันอย่างกับถอดมาจากพิมพ์เดียวกับราเมศไม่มีผิด ก็แน่ละสิ...ในเมื่อเขาทั้งสองเป็นฝาแฝดกัน บาลิการู้สึกสั่นสะท้านและเหมือนกำลังทรงตัวยืนอยู่ไม่ได้หากแต่เธอก็พยายามกดเก็บความกลัวไว้ในใจ หญิงสาวหรุบตามองต่ำหากแต่แล้วก็ได้ยินเสียงก็พูดว่า
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ คุณทำเหมือนตกใจที่ได้เจอกับผม”
“ใช่ค่ะ...ฉันตกใจเพราะฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าราเมศมีพี่ชายฝาแฝดของเขา”
“คุณพูดเหมือนคุณเคยคบกับเขา”
“ค่ะ...ฉันเคยคบกับราเมศ เราเป็นแฟนกันได้สักประมาณเกือบหกเดือนเห็นจะได้”
“แต่เรื่องนี้ไม่ได้มีผลอะไรกับข้อตกลงเรื่องการกู้ยืมเงินที่พี่ชายของคุณต้องการที่จะกู้เงินจากผมหรอกนะครับ”
“ดิฉันเข้าใจค่ะ และที่มาวันนี้น่ะดิฉันก็มาเป็นตัวแทนพี่ชายเพื่อที่จะคุยกับคุณเรื่องเงินกู้ที่คุณจะยอมปล่อยให้พี่ชายฉัน”
“เขาคงอยากให้คุณมาเพราะคิดว่าการตกลงทางธุรกิจมันจะเป็นการง่ายกว่าถ้าให้ผู้หญิงเป็นตัวกลาง มันก็เหมือนใช้นางนกต่อนั่นแหละครับ ทำให้อะไร ๆ ดูง่ายยิ่งขึ้น”
เขาพูดอย่างไม่ยี่หระและทำให้บาลิกาถึงกับนิ่วหน้า “ทำไมคุณเปรียบเทียบฉันว่าเป็นนางนกต่อ ฉันแค่จะมาฟังเกี่ยวกับข้อตกลงของคุณเรื่องการให้กู้ยืมเงินแทนพี่ชายของฉันก็เท่านั้น”
รามิลไหวไหล่ สิ่งที่ทำให้บาลิกาเริ่มรู้สึกไม่พอใจก็คือแววตาของเขา รามิลมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาของเขาฉายความดูถูกดูแคลนออกมาอย่างชัดเจนหากแต่หญิงสาวก็จำเป็นต้องเก็บกลั้นตัวเอง เธอไม่สามารถแสดงความเกรี้ยวกราดหรือไม่พอใจออกมาเพราะไม่อย่างนั้นแล้วข้อตกลงที่พี่ชายของเธอตั้งความหวังไว้อาจไม่บรรลุผลก็เป็นได้ ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้สึกว่ารามิลช่างแตกต่างจากราเมศ แม้หน้าตาจะเหมือนกันทุกกระเบียดแต่ราเมศไม่เคยมองเธอด้วยแววตาเหยียดหยันเช่นนี้ ขณะนั้นราเมิลขยับเข้าไปใกล้หญิงสาว เขาโน้มใบหน้าลงไปเกือบชิดเธอและทำให้บาลิกากดเกร็งไปทั้งตัว
- Writer
