บทที่ 13 ผู้ช่วยเหลือหรือผู้ทำลาย
"น่าปลื้มใจจริง ๆ สุดท้ายนายก็ซมซานกลับมาขอความช่วยเหลือจากฉัน หึหึ"
ดินแดนสีหน้ายังคงราบเรียบ ไม่สนใจคำเยาะเย้ยของคนตรงข้าม ภายในห้องขนาดไม่ใหญ่มาก อีกฝ่ายนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยท่าทีหยิ่งทะนง ใบหน้าประดับไปด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"อะไรกันน้องชาย ทำไมนายทำหน้าแบบนั้นล่ะ นายรู้ตัวหรือเปล่าว่าตอนนี้นายดูน่าสมเพชมากขนาดไหน หึหึ ไอ้ความหยิ่งยโสตอนเป็นนักธุรกิจหายไปไหนแล้วล่ะ"
คำถามของคนตรงหน้าทำให้ดินแดนกำหมัดแน่น ถ้าไม่ไร้หนทาง เขาไม่มีวันมาเหยียบที่นี่อย่างแน่นอน
ดินแดนเป็นเพียงบุตรบุญธรรมของตระกูล เรื่องนี้ถูกปิดเป็นความลับ มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ และชายตรงหน้าก็คือพี่ชายแท้ ๆ พี่ที่เอาเขาไปขายเพียงเพราะต้องการเอาเงินไปเล่นพนัน พยัคฆ์มีนิสัยชอบสืบคนรวยเพื่อหาผลประโยชน์ ตอนนั้นเขายังเด็กเกินไป จำได้เพียงว่าตัวเองร้องไห้ และวิ่งตามพี่ชาย แต่ก็ไม่ได้ผล พอพี่ชาย
