ดวงตาของเซียนน้อยที่มองแผ่นหลังของหมิงหลันพลันทอประกายลึกล้ำขึ้นมา
เขาเดินตามหมิงหลันเข้าไปในบ้านหลังเล็กของนาง สายตาของเซียนน้อยมองเห็นข้าวของที่ถูกจัดใส่กล่องไม้อย่างเป็นระเบียบของหมิงหลัน มันชวนให้เขารู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย
“ท่านจัดของใส่กล่องเอาไว้เช่นนี้ จะออกเดินทางไปที่ไหนกัน จะไปหาท่านจอมมารอย่างนั้นหรือขอรับ”
หมิงหลันหัวเราะเบาๆ
“จริงอยู่ที่ข้ารักเขา แต่ข้าไปหาเขาไม่ได้หรอกเซียนน้อย ท่านจอมมารกำลังโกรธข้าอยู่ล่ะ แล้วของพวกนี้ข้าจัดเตรียมเอาไว้เพื่อที่จะย้ายที่อยู่ชั่วคราว”
เซียนน้อยมองหน้าของหมิงหลันอย่างไม่เข้าใจ เขายื่นมือไปรับผ้าห่มมาจากมือของนาง
“โกรธเรื่องอะไรกันขอรับ ท่านจอมมารผู้นั้นโกรธเคืองที่ท่านงดงามเกินไปอย่างนั้นหรือ?”
หมิงหลันนั่งลงบนเก้าอี้นางค่อยๆ ปิดหีบไม้พวกนั้นลง
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกเซียนน้อยท่านจอมมารเข้าใจข้าผิดไปเล็กน้อย"
เซียนน้อยนั่งลงข้างๆ หมิงหลัน
“แ
