Bumuntong hininga ako when I reach the house. Wala na ang mga staff since they message me awhile ago that they go home around five in the afternoon.
Hawak ko ang binili kong food for dinner para pang peace offering just in case galit na galit talaga siya.
Tanaw ang mga damit na nakahilera sa sala, it was perfectly made and nakaka proud na ako ang nag design nito. The effort and the risk I put , parang worth it naman. Nagustuhan ko at siguradong, may mag interest din. Naiimagine ko pa ang mga taong magsusoot nito. They look so fine and classy. My Gosh, naeexcite nanaman ako tuwing naiisip ko ang magiging ayos ni David. Maybe he will be the most agaw pansin among the models since siya naman talaga ang mas may itsura aside from lance.
I smirk with my owned thought, Graveh, I thought I can't explore myself aside from painting. Kaya ko pala. Kaya kong gumawa aside from painting.
" Your finally here!", seryosong sabi ni David. Nakapamewang at halatang ano ang sasabihin ko ngayon ay dapat angkop sa pandinig niya. Bumuntong hininga ako at agad na kinalma ang sarili, Magbabasakali na sana maramdaman niyang I need someone I can lean on. I went to a battlefield and I am very exhausted.
" Hi! Kamusta ang araw mo?", mahinahon kong sabi.
If I get heated with our conversation, baka mauwi pa sa hindi pagkakaunawaan. Baka mag kasagutan pa kami.
" Tell me all of your s**t Henz.", kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Itong bibig niya ang magpapawala ng postura ko. Kalmado pa ako sa lagay na ito. Isang dugtong pa niya, kamao ko na ang dadapo sa mukha niya.
" I told you to contact me time to time. You even dare to drop the call when I am still talking. Henz.. ..... ", I just rolled my eyes and went to the kitchen. Nauuhaw ako sa nangyayari, dumagdag pa to. Sa sobrang possessive niya, nawawala na ang tiwala niya sa mga ginagawa ko. Baka masakal ako nito kalaunan?..
" I am not yet done.", galit niyang sabi habang hawak na niya ang braso ko.
" Hindi mo bibitiwan?", walang emotion kong sabi.Talaga nga namang ngayon pa ito magiging possessive na wala ako sa hulog ngayon.
Nanatili siyang nakahawak sa akin while he smirk at me. Mocking me for what I should do to calm his ass.
Nailing ako at walang ibang naisip kundi ang solution na bumandera sa utak ko.
Hinila ko siya at agad siyang hinalikan sa labi. Iyong halik na magpapalunod sa kanya. Iyong makakawala sa kanyang galit at makakausap siya ng matino.
At first he is not moving, pinandigan ang galit at hindi ako pinagbigyan. Pero napangisi na ako nang pilit kong pinapasok ang aking dila ay agad naman siyang nagpaubaya. I am the winner.
He even welcomed me with indulgence and desire. His kiss was like a punishment for what I had done,pero wala naman talaga akong ginagawang masama. Siya lang itong malikot ang isip at kung ano ano na ang naiisip. Pinapahirapan lang ang sarili , gustong updated palagi.
He pulled away from me and immediately stared at me with lust.We gasp some air because of our intimate kissing. Graveh talaga itong humalik, nakakawala ng ulirat.
" Dito ka magaling. Kinukuha mo ako sa pang aakit. ', mahinahon na niyang sabi sa akin. His hands was wondering on my tops. Habang lumalakbay na patungo sa aking dibdib. Pinisil niya yun, kaya hindi ko mapigilang mapaungol at tingnan siya na may pagnanasa sa mukha.
" Hindi ka makausap nang matino. I told you that our friend needs us. Bawal ang phone, panay tawag ka pa. ", sabi ko as I am staring again to his lips. I ask for another kiss, pero hindi siya nagpaubaya. He just smirk while his hands are still exploring my bodies.
" Saan naman kayo nagpunta?", ..seryoso niyang sabi. Talaga bang magtatanogn while wondering his hands in my sensitive parts?.Nakaka Puta*ng ina naman ito.
" Please David.. ", I plead as I am egear to feel him right now. Ganito na ba ako ka obsess sa kanya at nagmamakaawa pa talaga ako. Ang kamay niyang nasa puson ko, handa nang pumasok sa kweba na naghihintay lang sa kanya.
" Naging mabuti ako dito at nanatili sa loob ng kwarto because I promise it with you, pero hindi mo man lang ako ma update kahit isang letra lang? Binabaliw mo ako sa pag aalala Henz.", sumimangot siya at nagtatampo nang nakayakap sa akin. He bend his face to my shoulder at doon nag umpisa na akong halikan.
See?.. Pa hard to get pa, siya naman pala ang bibigay rin.
I move a little bit my head for a better access. RInig ko na ang mumunting pagtawa niya. It means he is in a good mood now at heto ako, nang iinit na.
" Hindi ka na galit? ", sabi ko as I looked at him in the eyes.
" Hmmm.. depende ko saan na pupunta ang gabing ito. ", natawa ako sa sinabi niya. It means he want something na gustong gusto ko naman.
" Mas mabuting we can eat first. I order some food before I came here. ", sabi ko at agad na kinuha ang dalang paper bag sa sofa. " Can you put some plates in the table David?", naknagiti kong sabi sa kanya.
Agad naman siyang tumango. Masunurin siyang inilagay lahat ng kubyertos at pinggan na ming gagamitin. May tubig at juice pa sa gilid.
Nang mailagay ko lahat, nagsimula kaming kumain. Nagkwento ako sa mga plano ko sa susunod na mga araw. Ganoon din siya. Hindi ko nagawang sabihin ang totoong nangyari since pribado yun na dapat kami lang ang nakakaalam.
"Can I see now the dress and clothes na susuotin namin?'', tumango kaagad ako ng sabihin niya yun.
" Pagkatapos nating kumain. ", nakangiti kong sabi sa kanya.
Naging masarap ang kainan namin na nagawa kong kalimutan at ilihis si David sa source niyang galit kanina.
I even offered to paint him in the broad dark night in the balcony after he see all the clothes for Fashion week.
Syempre hindi mawawal ang compliment don. He complimented me na para bang nag expect na siya na maganda talaga pero nag exceed parin ako sa expectation niya.
He was seriously looking at me now kaya medyo nakaka distract naman talagang iguhit siya. Hindi pa ako confident na.para bang hirap akong igalaw ang mga kamay.
His well built body, lalaki lalaking tindig at maamo niyang mukha pero nakakaintimidate kapag tinititigan kana.
Siya yung visual ng isang modelong hawig ang mukha ng isang korean star.
Nagawa ko namang iguhit siya kahit sa imahinasyon ko lang noon, pero ngayon, nasa harap ko siya at matiyagang hindi gumagalaw so that I can draw him well, parang hindi ako confident.
" Are you done?", naiirita na niyang sabi.
"For ,more minutes. Tapos na ito. ", Nangingiti kong sabi.
If I have a chance to display this image, propably on my own room. Iyong pagbukas ko lang ng pinto, mukha na niya ang nakikita ko. Iyong oagod na pagod kana, pero nawawala dahil sa gwapo niyang mukha.
Ilang brush pa ang ginawa hanggang makuntento ako at agad na ngumiti.
" DOne David. ", prouf na proud kong sabi. Despite of my worries, nagawa ko naman with contentment.
Agad naman siyang napaupo at tinitingnan na ako. Makikitang excited siyang makita ang sarili.
Iniharap ko sa kanya ang painting na ginawa ko.
He was looking at it intently, kaya hindi ko siya mabasa if nagustuhan ba niya o hindi.
Namamangha na ako ng makita na unti unti nang rum rehistro sa kanyang mukha ang pagkamangha.
" Can I put this in my room? Put your signature here!", tinuro niya ang nasa ibaba ng painting sa may gilid mismo.
Iyon naman talaga ang gagawin ko since gawa ko ito. Normal na yun sa mga pintor.
Inilagay niya sa gilid ang painting at agad akong hinila para yakapin.
" Iba pala talaga kapag nakikita mo na sa personal kung gaano ka talented ang babaeng mahal ko. Though, alam ko na yun way back four years ago, iba parin kapag nakaharap muna. ", emotional niyang sabi. Nagulat ako doon. As far as I remember, nitong taon ko lang siya talaga nakakausap. Before, napapansin ko na siya, iniignora ko lang since he is the type of person na maloko.
" Patay na patay ka na sa akin noon pa? Graveh naman yan?. hahahahaha",
" Ahah!.. and I dont want to take for this lightly. I'll make sure, you will fell harder same as I am.", nakangisi niyang sabi habang hinahalikan na niya ako.
" Ahmmmmm." Tumatango tango kong sabi. Nangingiti habang nattaawa na sa kanyang reaction. ..." Paano kong sasabihin kong, nahulog na nga? Paano mo ako sasaluhin?", nangingiti na ako sa sinabi ko.
Despite sa mga problemang dumating sa buhay ko, nawawala pala talaga kapag may dahilan kana para maging masaya.
" Ganito!", tumili kaagad ako ng binuhat niya ako na parang isang sakong bigas.
"The he*ck David. ", natatawa kong sabi. Nahawa naman siya sa akin kaya mas hinigpitan niya pa ang paghawak sa mga binti ko habang papunta na kami sa kwarto.
" Ano to?Magpupuyat nanaman tayo? Ganito mo ako sasaluhin?", naiinis kunyari kong sabi, pero sa loob loob ko, kahit pagod at puyat, I am willingly to accept it basta si David ang dahilan.
" Ahah!. Hanggang bukas.", . nanlaki kaagad ang mata ko. Paano ang mga staff bukas?
"You can't do that of course.Alam mo naman, hindi pa kami tapos.",
" Okay Then. I will help. ",
" No!",
" Yes Love!", .nagulat ako doon. May endearment kaagad?
"Love? Pangalan ko na yun?. Kailan pa?",natatawa kong sabi.
" Simula nung minahal mo na ako. Hahahahahah",
" Ang Corny mo.. Hahahahaha",
Para akong nasa langit at ang nakikita ko lang ay ang isang magandang imahe sa harap ko.
David was looking at me intently, like I am the most beautiful in this world.
Ramdam na ramdam ko yun. Kaya handa na akong sumugal, maiparamdam ko lang ang pagmamahal ko sa kanya gaya ng ginagawa niyang nagpaparamdam sa akin.
.........NEXT....