“ครับ พ่อนักธุรกิจใหญ่ ต่อไปจะทำให้พวกเราเข้าถึงที่นี่ยากไปเสียแล้วกระมัง” “เฮ้ย! ไอ้รุตพูดอะไรแบบนั้น ยังไงสำหรับนายเพื่อนเลิฟ นายต้องเป็นที่หนึ่งของที่นี่อยู่แล้ว และตอนนี้ผมจะรวมคุณอินไปอีกคนนะครับ หากว่าจะพาครอบครัว หรือว่าคุณสามีมาที่นี่ ผมก็ยินดีต้อนรับครับ” นายหัวศีลเอ่ยอย่างเต็มใจไปด้วยมิตรภาพ คนที่ถูกเอ่ยถึงถึงกับสำลักน้ำลาย ธีรุตม์ไอออกมาดังแคก ๆ “ปีนี้จะมีข่าวดีอีก เราได้สัมปทานรังนกของเกาะยวน ผมกำลังก่อตั้งบริษัทผลิตรังนกคุณภาพส่งออกไปยังต่างประเทศ” “โอ้โห จริง ๆ หรือคะ” อินทุภาตาวาว “ขอแสดงความยินดีกับคุณศีลล่วงหน้าเลยนะคะ ขอให้เฮง ๆ และรวย ๆ ค่ะ การงานสำเร็จลุล่วงทุกประการ” “สาธุเลยครับ” ศีลยกมือท่วมหัว “สาธุอีกคนแล้วกัน คนอวยพรแต่งตัวอย่างกับแม่ชี” ธีรุตม์พูดโพล่งออกมา และหันไปว่าให้กับอินทุภา “อ้าว แล้วไม่ดีหรือคะ ก็คุณ...” เธอจะชี้หน้าเขา แต่ก็รีบเก็บนิ้วเมื่อเ