พลั่ก... ร่างเล็ก ๆ ตามติดมือของธีรุตม์เข้ามาในห้องเหมือนเดิม
“คุณแม่โทรหา แล้วเธอว่าอย่างไร”
“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง”
“แน่ใจนะ”
“ค่ะ” ดวงหน้าไร้ความรู้สึก ธีรุตม์อมยิ้ม เขาดีใจมากที่อินทุภาบอกกับศีลว่ามีสามีแล้ว เขามองเธออย่างหัวจรดปลายเท้า
“ทำไมคะ หรือว่าต้องให้ไปเปลี่ยนเป็นชุดที่มิดชิดกว่านี้” เธอใส่กางเกงยีนกับเสื้อเชิ้ตตัวหลวม ๆ
“แบบนี้นะดีแล้ว ดูกะโปโลดี” พูดจบ เขาก็หอมแก้มเธอดังฟอด อินทุภากลั้นลมหายใจแทบแย่
“รอฉันก่อนนะ ฉันจะไปอาบน้ำ แล้วเราค่อยลงไปพร้อมกัน”
“ค่ะ” เธอหมุนตัวกลับไปนั่งที่เดิม ธีรุตม์อยากจะกระโจนเข้าใส่อินทุภาเหลือเกิน
“ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิ ถึงจะน่ารัก” อินทุภาไม่ตอบโต้ หยิบมือถือขึ้นมากดส่งรูปให้กับคุณหญิงทับทิมและวิภา พอธีรุตม์กลับออกไป เธอก็พ่นลมหายใจแรง สิ่งสำคัญ เขาก็ยังเลือกที่จะนอนห้องเดียวกับมายาวีอยู่ดี
ธีรุตม์ผิวปากฮัมเพลงอย่างมีความสุข
