Unedited
Hindi ko lubos maisip na sa isang iglap lang may posibilidad na mawawala na ng tuluyan ang kapatid ko. Ang nag-iisang taong inaasahan ko na makakatulong kay Danica ay hindi pinayagan ng mga doctor na mag donate ng dugo para sa kapatid ko. Gayunpaman nagpapasalamat parin ako sa kaibigan kong si Andrea.
Nakaupo ako sa tabi ng kapatid ko na mahimbing paring natutulog gawa ng gamot na ibinigay sa kanya. Ginagap ko ang kamay nito at dinala iyon sa mga labi ko saka ito hinalikan. 'Hindi sana tayo maghihirap ng ganito kung nandito lang ang Daddy Danica.'
Nasa unang tao ako ng kolehiyo noon ng atakihin sa puso si Daddy sa ibang bansa. Isang inhinyero si Daddy sa bansang Qatar. Mainit ang lugar na iyon sabi ng Daddy namin. Umaabot sa 46-47 degrees ang init doon kapag summer. Umalis si
