Mahur
Karşımda duran adam kolumdan tutup çekiştirerek beni az önce dışarıda gördüğüm siyah arabaya doğru götürmeye başladı. Beni nereye götüreceklerdi ki. Kalbim hızla çarpmaya başlamıştı, sanki her an göğsümden fırlayacakmış gibi hissediyordum.
“Bırakın beni!” diye bağırmaya çalıştım, ama elini sertçe ağzıma bastırarak sesimin kesilmesine neden oldu. Beni arka kapıya sürükleyip içeri itti. Gözlerim odaklanırken karanlık arabanın içinde Hilmi'yi gördüm. Artık ona "amca" demek bile gelmiyordu içimden. Bu işlerin başının altından çıktığı aşikârdı.
" Sakin ol kızım," dedi alayla. Sesindeki soğuk alay tınısı tüylerimi diken diken etmişti.
"Benim çocuklar biraz yabani. Üzmediler seni, umarım."
Nefretle ona baktım, içimdeki öfkeyi zar zor bastırarak.
"Ne istiyorsun benden? Dingonun ahır
