"แกมันเลวเลยต่างหาก กล้าหลอกได้แม้กระทั่งคนที่รักแกและแกก็รักเขาได้ลงคอ" อรปรียาบอกอย่างเหลือเชื่อ
"ฉันไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองแบบแกนิ ที่ชีวิตไม่ต้องดิ้นรนอะไรเลยฉันต้องทำงานขายตัว ส่งตัวเองเรียนจนมีถึงทุกวันนี้แกมามันง่ายนักเหรอ" กานดาพูดด้วยความอัดอั้นตันใจน้ำตาไหลอาบสองแก้ม
"ถึงยังไงมันก็ไม่ใช่เหตุผลที่เธอจะมาทำร้ายคนอื่นเพียงเพราะตัวเองโดนทำร้ายมาหรอกนะกานดา "
"มันใช่สิ ใช่เหตุผลเลยละพวกแกมันอยู่สุขสบายไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกฉันได้หรอก ใช่! ฉันอิจฉาแกที่ไม่ว่าจะทำตัวเหลวแหลกแค่ไหนทุกคนก็ยังมองว่าแกดี แต่ตอนนี้ทุกคนคงได้รู้แล้วว่าแกมันเลวมากแค่ไหนที่มีผัวอยู่แล้วยังจะมาเอาผัวชาวบ้านอีก สมน้ำหน้าแกนักนังอรปรียา"
เพี๊ยะ!! อรปรียาทนไม่ไหวตบหน้ากานดาไปอีกทีเพื่อเรียกสติหญิงสาวตรงหน้าที่ไปไกลเกินกู่กลับมาแล้ว
แต่มันเหมือนมันฉากหนังหรือละครน้ำเน่าหลังข่าวเลยที่ประจวบเหมาะกับกรเ
