อรปรียาเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงบอกจะมารับเธอ เพราะพออรปรียาเดินออกมาก็เห็นกลุ่มนักข่าวกำลังรอสัมภาษณ์เธออยู่กว่าจะหลีกหลบหนีออกมาได้ก็เล่นเอาเธอเหงื่อตกเลยทีเดียว
"พี่แทนทำไมไม่บอกกี้ล่ะคะว่านักข่าวเต็มเลย กี้ยังไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้น"
"พี่บอกไปแล้วว่าให้รีบออกมาพี่รออยู่แค่นี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ "
ชายหนุ่มตอบด้วยท่าทีสบายเมื่อเธอขึ้นมาบนรถตู้ได้แล้วนั่งหอบหายใจด้วยความเหนื่อย
"ห๊ะ ...ค่ะบอกแล้วก็บอกแล้ว"
อรปรียาได้แต่รับคำพร้อมกับเข็นเขี้ยวในใจ อย่าให้ถึงทีเธอบ้างแล้วกันคนบ้าอะไรพูดอะไรไม่เคยเข้าใจเลยสักอย่าง ถ้าบอกแล้วเธอก็ต้องรู้สิ หรือเธอเข้าไม่ถึงคำพูดเขาเองนะอรปรียาได้แต่คิดสงสัยกับตัวเอง
"พี่ได้ฤกษ์แต่งงานมาแล้วคือเดือนหน้าเตรียมตัวไว้แล้วกัน " ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบมาได้สักพักหนึ่ง
"เดี๋ยวนะคะมันเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วเราจะเตรียมงานกันทันเหรอคะ"
เธอถามด้วยความมึน
