ตอนที่ 9

1494 Words

ณ เวลา 18.00 น. เทพมางานเลี้ยงฉลองของเพื่อนพร้อมกับเมียที่ประกาศให้ทุกคนรู้ตั้งแต่เช้า แล้วหลิวก็ทำหน้าแหย่ๆเหมือนไม่พอใจใครสักคน “ทำไมต้องจัดเต็มขนาดนี้?” เมื่อเช้าว่าเยอะแล้วนะ แต่ตอนนี้เยอะกว่าอีก “เอาน่าถึงบ้านค่อยถอดออกก็ได้” แค่บังคับให้ใส่ทองชุดใหม่จำเป็นต้องหน้าบึ้งขนาดนี้ไหมเนี่ย “แต่ว่า… “ใส่แล้วมันจะตายรึไงหลิว?” เขาถามเสียงแข็งไม่พอใจมากที่มีคนมาขัดใจแบบนี้ทั้งที่ตั้งใจให้ใส่ “พี่เทพ!” นี่เขาขึ้นเสียงใส่เธออีกแล้วนะ ไม่รู้ว่าเขาจะใจดีสักวันมันจะเป็นอะไรไหม เขาน่ะดุเธอเก่งมาก “หลิวเป็นเมียของพี่จะให้น้อยหน้าใครไม่ได้!” เคยได้ยินไหมเสียเงินไม่ว่าเสียหน้าไม่ยอม ถึงเขาจะไม่ได้เป็นคนแบบนั้นแต่ก็ใกล้เคียงแล้วทุกวันนี้ “แต่หลิวไม่ได้เป็นนะ!” พี่เทพก็เที่ยวแต่บอกคนอื่นแบบนี้โดยไม่สนใจเธอเลย แล้วเราพึ่งจะคบกันแค่สามเดือนเองนะ “เดี๋ยวก็ได้เป็นแล้วไม่ต้องกลัวหรอกน่า” ยังไงก็ไม่รอดแน่นอนว่าที่เมียจ๋าของเขา เทพคิดก่อนจะยิ้มกว้างออกมาเพราะเขาพร้อมจะมอบความเป็นผัวให้เธออย่างเต็มที่แล้ว “แล้วถ้าไม่ได้ละ” “พี่ก็ปล้ำไง!” ตอบพร้อมยิ้มแบบคนเลวเลยครับ เขาไม่เคยปล่อยใครนานขนาดนี้แต่เพราะรักไงเลยยอมใจดี ฮึ๋ย!! พี่เทพน่ากลัวอ่า ดูสายตาที่มองเธอเหมือนจะจับเธอกินกลางโต๊ะจีนอย่างนั้นแหละ พี่เทพเจ้าเล่ห์ขนาดนี้เธอจะเอาตัวรอดยังไงดี แถมเธอตามเหลี่ยมเขาไม่ทันด้วย “อย่าพึ่งคิดมากดิหลิว” เขาแค่แกล้งเธอเองนะ “ก็พี่มันไม่น่าไว้ใจ” เธอตอบเขาไปตรงๆ “เชื่อเถอะว่าพี่เป็นคนดีไว้ใจได้!” เทพยิ้มกริ่มแล้วแกล้งเธอหนักขึ้นด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์และสายตาโลมเลียอย่างเปิดเผย ได้แกล้งเด็กมันสนุกแบบนี้นี่เองนะ “หลิวไม่เชื่อหรอก” ยิ่งพี่เทพเห็นเธอกลัวก็ยิ่งแกล้งเข้าไปอีก อีตาบ้าไม่รู้รึไงว่าเเทบจะวิ่งกลับบ้านเพราะกลัวเขานี่แหละ ตั้งแต่คบกันมาเนี่ยไม่มีวันไหนไม่ประสาทเลย พี่เทพชอบเธอแกล้งมาก เธอยังไม่พร้อมจะเสียตัวให้พี่เทพหรอกนะมันเร็วเกินไป แล้วถ้าเกิดได้เธอแล้วพี่เทพทิ้งไปจะทำยังไงต่อละทีนี้ คนหน้าตาดีมากแบบเขาไม่มีอะไรน่าไว้ใจได้เลยสักนิด “พี่ไม่ข่มขืนเมียตัวเองหรอก” “ใครเมียพี่?!” “ก็หลิวไงเมียพี่เมื่อไรจะยอมรับห่ะ?” สาวน้อยเบือนหน้าไปทางอื่น เธอเหนื่อยกับคนที่คิดไปเองมากไป มีอย่างที่ไหนบอกว่าเธอเป็นเมีย ได้เสียกันสักยังไม่เคย พอเห็นสายตาคนอื่นที่มองแล้วรู้สึกไม่ชอบใจเข้าไปใหญ่ พี่เทพทำอะไรไม่เคยถามกันเลยสักคำ เธอยังเด็กผู้ใหญ่บางคนถึงจะไม่พูดอะไรแต่สายตามองเธอเหมือนว่ากำลังทำความผิดร้ายแรง ฆ่าใครสักคนก็ไม่ใช่ ทำตัวแรดร่านก้าวร้าวก็ไม่เคย เธอแค่เป็นแฟนพี่เทพแค่นั้นเอง “ยิ้มหน่อยดิหลิว” เทพหันมามองคนรักด้วยความสงสัย “พี่ดูคนอื่นมองหลิวสิ” “ช่างมันสิ! หลิวจะใส่ใจอะไรนักหนา” ก็ใช่ว่าเขาจะไม่เห็นแต่ขี้เกียจจะสนใจอะไรทั้งนั้น วันนี้งานแต่งเพื่อนเขาจะก่อเรื่องไม่ได้เดี๋ยวมันตามไปกระทืบที่บ้านเอา “แต่ว่าเขามองเหมือนว่าหลิวไม่ดีเลยนะ” พี่เทพบางทีก็ไม่สนโลกจนเกินไป สนเธอไม่สามารถปล่อยวางได้ “พี่ไปด่าพวกมันให้เอาไหม?” เพื่อเมียเขาทำได้มากกว่าด่าอีกนะ แต่กลัวว่าหลิวจะรับไม่ได้นี่สิ “ไม่ต้องเลย!” เธอรู้ว่าเขาทำจริงแน่นอน เธอหันมาสนใจอาหารตรงหน้าดีกว่า แล้วก็วงดนตรีเล็กๆที่เล่นเพลงได้เพราะจริง คนพวกนั้นเป็นใครก็ไม่รู้แต่ทำได้แค่แอบมองเงียบๆ ดังนั้นเธอจะไม่สนใจอีกแล้ว “พี่เทพอยากกลับแล้ว” “งั้นพี่ไปบอกเพื่อนแป๊บนึงนะ” เห็นใจเด็กน้อยต้องมานอนดึกเพราะเขา แล้วนี่หลิวดื่มไปด้วยคงจะมีมึนบ้างแหละมั้ง เธอคอยังอ่อนมาก “ไอ้เหี้ยอิฐดูเมียกูด้วย” หลิวไม่รู้จักใครนอกจากไอ้อิฐแล้วมันก็ว่างมากเพราะเมียไม่อยู่ เขาไม่ค่อยจะไว้ใจใครเพราะมีเมียสวย แล้วกลัวว่าคนจะมาแย่งเอาได้ “เออ ไปบอกมันเถอะกูกลับบ้านนอนบ้านมึงด้วย” เฮ้อ…มีก้างขว้างคออีกแล้วเทพประทาน! เขาเดินไปบอกลาเพื่อนที่กำลังพูดคุยกับเพื่อนอีกกลุมอย่างสนุกก่อนจะกลับ ยังไงตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว อีกอย่างอะไรที่สำคัญก็หมดแล้ว ตอนนี้แค่กินเลี้ยงกันเฉยๆ “กูกลับก่อนเบาๆละมึง!” เขาบอกพร้อมคิ้วให้อย่างรู้กัน “ยันเช้าแน่ไอ้สัตว์” วินตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้ม บอกลาเพื่อนเสร็จแล้วก็กลับสิครับมันจะได้มีเวลาไปเล่นจ้ำจี้กับเมียเยอะๆ พอมาถึงโต๊ะทุกอย่างโคตรพลิกล็อกเพราะหลิวเป็นคนดูแลไอ้อิฐที่เมาจนตาฉ่ำเยิ้มเชียว “ไอ้สัตว์! กูฝากเมียไว้กับมึงนะเว้ย” “กูขอโทษ…” “มึงแดกเหล้าซะคุ้มเงินเลยนะไอ้ควาย!” อดจะด่าเพื่อนไม่ได้จริงๆมันเล่นเมาหนักแบบนี้ “ถ้ามึงด่ากูอีกคำเดียวนะไอ้เทพ คืนนี้จะไปนอนห้องมึง” “พี่เทพมาพยุงพี่อิฐเลย” หลิวลุกขึ้นให้เพื่อนเขาดูแลกันเองดีกว่าเพราะขนาดตัวเท่ากัน พี่เทพเป็นคนขับรถก็ดีอยู่นะ แต่ว่าทำไมต้องเถียงกันตลอดทางด้วยละ คนเมาพูดรู้เรื่องซะที่ไหนกันเล่า ส่วนอีกคนก็หัวร้อนง่ายฟังเพื่อนพูดไม่กี่คำก็ด่ากลับ แล้วก็เป็นแบบนี้ตลอดทางกลับบ้านจนน่าสงสัยว่าเป็นเพื่อนกันจริงไหมถึงด่าแรงขึ้นเรื่อยๆ เธอนั่งฟังเพื่อนคู่นี้พ่นคำด่ากันไปมาไม่หยุดกว่าจะมาถึงบ้าน พวกเขาด่าว่ากันเหมือนเด็กน้อย! “แม่งหนักฉิบหาย!” เทพบิดตัวนิดๆเพราะแบกเพื่อนลงจากรถแล้วลากไปนอนในห้องแทนโซฟาหน้าทีวี “เพื่อนพี่ไม่มีแฟนเหรอ?” เธอไม่เคยเห็นแฟนพี่อิฐเลยสงสัย “มีสิ แต่ทำงานอยู่กรุงเทพ” “หลิวไปอาบน้ำก่อนเลย พี่ต้องจัดการไอ้อิฐก่อน” เพื่อนเมามากเขาต้องดูแลแล้วมันใช่เรื่องไหมวะ แม่งแดกเหล้าไม่รู้ลิมิตตัวเองจนน็อกแบบนี้เนี่ย แต่ถึงเขาจะบ่นในใจแล้วด่ามันซ้ำๆ แต่มือก็ยังถือผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าให้มันจะได้สดชื่นขึ้น เขาเปลี่ยนชุดให้ใส่ชุดของเขาแทนเพราะถ้าเป็นชุดสูทที่ใส่อยู่คงอึดอัดตายก่อนฟื้นพอดี ในขณะที่หลิวอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยกำลังจะหลับอยู่แล้วเชียว แต่พี่เทพเดินเข้ามามองเธอเหมือนจะถามอะไร แต่ก็ไม่ถามแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปเลย เออ! แปลกคนดีเนอะ เธอง่วงมากแล้วจะให้รอนอนพร้อมกันคงไม่ไหวแน่ ปรกติพี่เทพก็ชอบอาบน้ำนานเกินไปมากๆ “หลับแล้วเหรอ?” เทพมองคนรักที่มุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม “อื้ม...พี่เทพอย่ากวน” เธอหรี่ตามองเขานิดๆก่อนจะหลับตาไปอีกครั้งด้วยความง่วงมากจริงๆ “อย่าพึ่งหลับสิหลิว” เขายังไม่ง่วงเลย “พี่เทพหลิวง่วงมากตอนนี้” เธอบอกเขาเบาๆด้วยน้ำเสียงงัวเงียอย่างมาก เทพขยับตัวไปนอนข้างๆหลิวตามปรกติ แต่ว่าให้จังหวะที่เขาดึงเธอมากอดหลิวก็เงยหน้าขึ้นมามองเขาแปลกๆ แววตางั่วเงียปนฉ่ำเยิ้มในตอนนี้ดูน่ารักปนเซ็กซี่มาก เขาจูบเธออย่างอ่อนหวานไม่เร้าร้อนเหมือนทุกครั้ง เมื่อริมฝีปากออกมามองหน้าหลิวอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าเธอพร้อมจะเป็นของเขาแล้วจริงๆ สาวน้อยหลับตาเผยอปากออกอย่างเชื้อเชิญ เพียงริมฝีปากร้อนทาบทับลิ้นหนาก็สอดแทรกเข้ามาสร้างความปั่นป่วนให้อย่างหนัก ชายหนุ่มไม่ได้คิดจะเร่งรีบใดๆเลยเพราะเขาจะทำให้เธอมีความสุขมากที่สุดก่อน คืนนี้เขาจะเบามือให้มากเท่าที่จะทำได้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more